Автор работы: Пользователь скрыл имя, 20 Октября 2011 в 16:33, реферат
Адам құқығы туралы Адамдарға оның азаматтығына, жынысына, жас ерекшелігіне, нәсіліне, этникасына немесе діни көзқарасына қарамастан, туғаннан бастап тән болып саналатын құқық – адам құқығы туралы мұндай түсінік мемлекеттік (конституциялық) және халықаралық құқықтың негізгі нормаларында бекітілген. 1948 жылғы 10 желтоқсанда БҰҰ бас Ассамблеясында қабылданған Адам құқының жаппай декларациясына енгізілген. Қазақстан Республикасында рәсімделген адам құқығы аясындағы халықаралық келісім-шарттар Азаматтық және саяси құқықтар туралы халықаралық пакт Экономикалық, әлеуметтік және мәдени құқықтар туралы халықаралық пакт Бала құқы туралы Конвенция Қарулы қақтығыстарға балалардың қатысуына байланысты бала құқығы туралы Конвенцияға факультативті хаттама Бала сатуға, балалар арасындағы жезөкшелік және балалар порнографиясына байланысты бала құқығы туралы Конвенцияға факультативті хаттама Әйелдерге байланысты дискриминацияның барлық формасы туралы Конвенция Әйелдерге байланысты дискриминацияның барлық формаларын тарату туралы факультативті хаттама Нәсілдік дискриминацияның барлық формасын тарату туралы Халықаралық конвенция Азаптау және басқа да қаталдыққа, айуандық пен ар-ожданға нұқсан келтіретін жазалау мен қарым-қатына әрекеттеріне қарсы Конвенция Ақпарат көзі: е-gov.kz\Адам құқын корғау\ Халықаралық келісім шарттар
Дипломатияның құпиялылығы, жасырындығы о бастан-ақ оның ажырамас бөлігі болды. Жаңа заманда авторлар құпиялылық сияқты дипломатиялық әдістерге бұрынғыдай мән бермейтін қазіргі дипломатияның "құнсыздануы" жайлы айтуда. Қазіргі кезде "екіжақты дипломатия" және "көпжақты дипломатия" түрлері кеңінен таралған.
1950-1960-шы жылдар аясында Жапонияда елдің экономикалық әлеуетін пайдалана отырып, халықаралық дәрежеде рөлін көтеру мақсатында "Экономикалық дипломатия" пайда болды. С. Хантингтонның пікірінше, экономикалық дипломатия арандату мен қысым көрсету тетіктері ретінде сауда және ғылыми-техникалық байланыстарды пайдалануды білдіреді, оның ойынша американдық сыртқы саясаттың аса тиімді құралы болып табылады. Шын мәнінде экономикалық дипломатия - ол мемлекеттің екіжақты және көпжақты негізде ұлттық экономиканы қолдауға және дамытуға, сонымен қатар, халықаралық істерде мемлекеттің жалпы сыртқы саяси курсы шеңберінде мақсатқа жетуін, сыртқы экономикалық мүдделерді қамтамасыз ететін дипломатиялық тәсілдер мен әдістерді және экономикалық шаралар мен құралдарды (сауда саясаты, жәрдемдесу, көмек алу) қолдануы. Экономикалық дипломатияға өз елінің сауда және қаржы секторын қолдау мақсатында дипломатиялық тапсырма орындайтын сауда дипломатиясы жақын. Бұл жұмыстың аса маңызды аспектілері - экспорт және инвестиция жайлы ақпарат, әлемдік нарықта ұлттық әнімдерді сату мен әткізуге қолайлы жағдай туғызу.
Жариялық немесе халықтық дипломатия - осы көпқырлы құбылыстың тағы бір түрі. Кейбір авторлар ол XX ғасыр басында мемлекеттің сыртқы саясатын толық жариялық жағдайында жүзеге асыруы барысында пайда болды дейді. Осы орайда бұл ұғым демократиялық немесе ашық дипломатия ұғымдарымен сәйкес келеді. Халық дипломатиясының дамуына және қалыптасуына эсер еткен басты факторлардың бірі халықаралық қатынастардың жаңа акторларының - үкіметтік емес ұйымдар, халықаралық ұйымдар, трансүлттық корпорациялар, бұқаралық ақпарат құралдары және жеке тұлғалардың пайда болуы. Басқа кәзқарасқа сәйкес халықтық дипломатия - АҚШ-тың мәдени алмасу, сыртқы саяси мақсаттағы үкіметтік тапсырмаларды орындауға қоғам мүшелерін (журналистерді, ғалымдарды, дәрігерлерді, қылқалам шеберлерін, жазушыларды және басқа да өкілдерін) кеңінен тартуға бағытталған сыртқы саяси доктринасының бір бәлігі болып табылады. Бұл түрі "мәдени дипломатия" деп те аталады. Мәдени дипломатия шетелдерде өз елінің мәдени, ғылыми-техникалық, әлеуметтік-гуманитарлық жетістіктерін жүзеге асыруға бағытталады. Кей жағдайларда мәдени дипломатияны іске асыруды ерекше ұйымдар өз қолына алады (Британ Кеңесі, Элем корпусы).[1]
1-бап. Осы Заңда пайдаланылатын негiзгi ұғымдар
Осы Заңда мынадай негiзгi ұғымдар пайдаланылады:
1. Қазақстан Республикасының дипломатиялық қызметi (бұдан әрi - дипломатиялық қызмет) - Қазақстан Республикасының Конституциясына , осы Заңға, Қазақстан Республикасының өзге де нормативтiк құқықтық актiлерi мен халықаралық шарттарына сәйкес жүзеге асырылатын Қазақстан Республикасының дипломатиялық қызмет органдарындағы Қазақстан Республикасы азаматтарының кәсiби қызметi.
2. Қазақстан
Республикасының консулдық
3. Дипломатиялық
қызметтiң қызметкерлерi - дипломатиялық
қызмет органдарында штаттық
дипломатиялық лауазымдарды
4. Дипломатиялық
қызметтiң жұмыскерлерi - дипломатиялық
қызмет органдарында штаттық
әкiмшiлiк-техникалық
5. Дипломатиялық қызметтiң персоналы - дипломатиялық қызметтiң қызметкерлерi мен жұмыскерлерi.
6. Ротация - дипломатиялық қызмет персоналының Қазақстан Республикасының Сыртқы iстер министрлiгi (бұдан әрi - Сыртқы iстер министрлiгi) мен шетелдiк мекемелер арасында, сондай-ақ Сыртқы iстер министрлiгiнiң құрылымдық бөлiмшелерi арасында лауазымдық орын ауыстыруы.
7. Шет елдердегi
мекемелер - Қазақстан Республикасының
шет елдерде орналасқан
Ескерту. 1-бапқа өзгерту енгiзiлдi - Қазақстан Республикасының 2006.05.22. N 143 Заңымен.
2-бап. Қазақстан Республикасының дипломатиялық
қызмет туралы заңдары
1. Қазақстан Республикасының дипломатиялық қызмет туралы заңдары Қазақстан Республикасының Конституциясына негiзделедi және осы Заңнан, осы Заңмен реттелмеген бөлiгiнде мемлекеттiк қызмет туралы заңдардан, өзге де нормативтiк құқықтық актiлерден және Қазақстан Республикасының халықаралық шарттарынан тұрады.
2. Қазақстан Республикасы бекiткен халықаралық шарттарда осы Заңда көзделгеннен өзге ережелер белгiленсе, онда халықаралық шарттардың ережелерi қолданылады.
3-бап. Дипломатиялық қызмет органдарының мәртебесi
Қазақстан Республикасының сыртқы саяси қызметiн жүзеге асыратын мемлекеттiк органдар дипломатиялық қызмет органдары болып табылады.
4-бап. Дипломатиялық қызметтiң бiрыңғай жүйесi
Дипломатиялық қызметтiң бiрыңғай жүйесiн Сыртқы iстер министрлiгi, оның ведомстволары, шет елдердегi мекемелер, сондай-ақ Сыртқы iстер министрлiгiнiң қызметiн қамтамасыз ету үшiн құрылған ведомстволық бағыныстағы ұйымдар, Сыртқы iстер министрлiгiнiң қарауындағы оқу орындары құрайды.
Дипломатиялық қызметтiң бiрыңғай жүйесiн Сыртқы iстер министрлiгi басқарады.
5-бап. Дипломатиялық қызмет органдарының мiндеттерi
Дипломатиялық қызмет органдарына мынадай мiндеттер жүктеледi:
1) Қазақстан
Республикасы сыртқы
2) Қазақстан
Республикасының сыртқы саяси
және сыртқы экономикалық
3) Қазақстан Республикасының сыртқы саяси бағытын iске асыру, Қазақстан Республикасының сыртқы экономикалық саясатын жүзеге асыруға және халықаралық беделiн нығайтуға жәрдемдесу;
4) Қазақстан
Республикасының егемендiгiн,
5) шет елдерде
Қазақстан Республикасының
6) Қазақстан
Республикасының халықаралық
7) Қазақстан Республикасының шет мемлекеттермен, халықаралық ұйымдармен дипломатиялық және консулдық қарым-қатынастарын жүзеге асыру;
8) шет мемлекеттермен
және халықаралық ұйымдармен
қатынастарда Қазақстан
9) әлемдегi саяси
және әлеуметтiк-экономикалық
6-бап. Дипломатиялық қызмет органдарының
негiзгi функциялары
Дипломатиялық қызмет органдарына мыналар жүктеледi:
1) шет мемлекеттермен және халықаралық ұйымдармен қатынастарда Қазақстан Республикасының атынан өкiлдiк ету;
2) Қазақстан
Республикасы халықаралық
3) келiссөздер
жүргiзудi және Қазақстан
4) халықаралық шарттарды жасасу, орындау, қолданылуын тоқтата тұру және күшiн жою туралы ұсыныстар дайындау, оларды Қазақстан Республикасы Президентiнiң немесе Yкiметiнiң қарауына белгiленген тәртiппен енгiзу;
5) Қазақстан
Республикасының шет
6) Қазақстан
Республикасының халықаралық
7) Қазақстан
Республикасының су ресурстары
мен қоршаған ортаны
8) Қазақстан
Республикасы азаматтарының
9) Қазақстан
Республикасы қатысушысы болып
табылатын халықаралық
10) Қазақстан
Республикасының халықаралық
11) Қазақстан
Республикасының
12) Қазақстан Республикасының аумағында мемлекетiшiлiк және халықаралық iс-шараларды өткiзу кезiнде Қазақстан Республикасы мемлекеттiк органдарының Мемлекеттiк протоколды сақтауын бақылауды жүзеге асыру;
13) дипломатиялық және консулдық артықшылықтар мен иммунитеттердiң сақталуын бақылауды жүзеге асыру;