Автор работы: Пользователь скрыл имя, 03 Января 2012 в 10:21, курсовая работа
"Саясат" ұғымы қоғамның қалыптасуымен, қызметімен, құрылысымен байланыста өмір сүрудің айрықща аспектісін білдіреді. Адамдардың ассоциативті негізде бірлесіп өмір сүрулері ғана қажетті мәнді кезең ретінде саясатты тудырады. Ол адамдардың мүддесін түйістіретін және қоғам тұтастығын сақтайтын қоғамдық өмірдің реттеуші функциясы. Саясаттың осы функциясы оған жеткілікті түрде әмбебаптылық сипат береді, өйткені саясат адамдардың тіршілік әрекетінің негізгі сфераларындағы қоғамның барлық құрылымдық әрекеттерінің белсенділігін бақылауға және бағыт беруге міндетті. Осы негізде саясат әлеуметтік мазмұны бойынша өте кең мағынаға ие.
Саясат кұрылымы
"Саясат" ұғымы
қоғамның қалыптасуымен,
Қазіргі қоғамдық өмірде "саясат" термині төмендегідей түсінік береді: Біріншіден, мемлекеттің қызметін, адамдардың үлкен ассоциативті топтарының (әлеуметтік, этникалық, кәсіби, жыныстық, жас ерекшеліктік және т.б) арасындағы қоғамдық қатынастарды реттеудегі мемлекеттік билік органдарының қызметін көрсетеді және осынау іс-әрекет топ мүдделерін ескерумен, олардың ортақ позициясын жасақтау мен түйістірумен және оны билік құралдарын пайдалану арқылы жүзеге асырумен байланысты.
Еуропалық қоғамдастықтың дамуы мен саяси ойларының отаны болған ежелгі гректерде саясат мемлекет пен қоғам істерін басқаруды білдірді. Платонның көзқарасы бойынша, бірігіп өмір сүру, адамдар арасындағы теңсіздік (байлық пен кедейлік, әр түрлі дәреже мен кәсіптер), өзара әрекет алмасудың қажеттілігі және осы орайда қандай да бір нормалардың сақталу кажеттілігі мемлекет пен саясатты, мемлекет пен қоғам істерін басқаруға алып келеді. Саяси ойлардың негізін салушылар Платон мен Аристотель пікірлерінде саясат адамдарды басқару ретінде анықталынады. Осыған байланысты олардың еңбектерінде мемлекеттік басқарудың формаларына талдау жасалынып, оның түрлері бөліп көрсетіліп, оларға салыстырмалы талдау жүргізіліп, ежелгігректік полистің (қала-мемлекеттер) саяси өмірінің және осы полистің азаматтары — ерікті адамдардың мемлекеттік басқарудағы саяси іс-әрекеттерінің, барлық негізгі аспектілері қарастырылған.
Екіншіден, азаматтардың
мемлекеттік биліктің қалыптасуы мен
қызмет атқаруының және мемлекеттік
кұрылыс пен қоғамды басқарудың
формаларын анықтауға, басқарудың тиімді
әдістері мен амалдарын білуге, оның
шешімдері мен акцияларының заңдылығын
мойындауға қатысуын көрсетеді. Сондықтан,
азаматтардың мемлекеттік биліктің
қалыптасуы мен қызмет атқару процесінде
осы билікті өз мүдделерін жүзеге
асыру мақсатында қолдануы саясаттың,
саяси іс-әрекеттің ядросы болып
табылады. Демек саясаттың ықпалды,
белсенді бастапқы элементі — саясатта
тек өз мүддесін ғана емес, сонымен
қатар өзінің жасампаздық потенциалы
мен еркін жүзеге асырушы субъекті.
Саясатта өз қажеттіліктері мен мүдделері
бар нақты өмір сүріп отырған
адамдар өздерінің іс-
Үшіншіден, мемлекеттік шешімдер, мемлекеттік билік пен саяси катынастардың баска да субъектілерінің акциялары, олардың қоғамдық өмірдің әр түрлі аспектілеріне ықпалын талдау мен бағалау және оларға ықпал ету мақсатында оларды тиісінше реттеуді көрсетеді. Мемлекеттік биліктің, саяси партиялардың, қоғамдық үйымдар мен қозғалыстардың қабылдаған барлық құжаттары саяси мазмұнға ие болғандықтан, олар да саяси шынайылықтың, саясаттың элементтері болып табылады.
Төртіншіден, басқару өнерін, керекті нәтижелерге қол жеткізуді, осы іске қажетті ресурстарды (материалдық-заттай және рухани) жұмылдыра білу қабілеті мен билік өкілеттіктерін қолдана білуді, оларды кеңейтуге қол жеткізуді, билік өкілеттіктерін іске асыруда мейлінше тиімді күштер мен әдістерді анықтауды, басқару мәдениетін көрсетеді. Саяси партиялар, қоғамдық ұйымдар мен қозғалыстар тарапынан биліктің саясаты мен іс-әрекетіне өзгерістер енгізу мақсатында оған қысым жасау өнерін және қажетті жағдайда билікті алмастыруды білдіреді.
Шынайы саяси тәжірибе
айлакерлік, ептілік, өз мақсатын жасыра
білу, моральдық релятивизм, өз әрекетін
қажетінше ақтай алу секілді
белгілі бір моральдық
Қорыта айтқанда, саясат адамдардың мінез — құлқы мен әрекеттеріне ықпал ететін және биліктің қалыптасуы мен қызмет ету мәселелеріне қатысты әлеуметтік қатынастар, көзқарастар, принциптер, бағдарлар мен коммуникациялар әлемі. Билік — саясаттың негізі, өзегі және құралы. Саясат биліктің арқасында ғана жүзеге асып, қоғам өміріндегі ұйымдастырушы және бағыттаушы күшке айнала алады. Сонымен қатар саясат қоғамның саяси сферасындағы саясат субъектілерінің іс-әрекетін де қамтиды.
Саясат субъектілері болып мыналар табылады:
1. Жеке адам, индивид.
Саясат субъектісі ретінде
2. Әлеуметтік топтар
— адамдардың ассоциативті
3. Мемлекеттік билік.
Қоғам, мемлекет
4. Саяси элита.
Бұл қоғамның ең саяси
Саясат субъектісі
ретінде мемлекет (сыртқы саясат шеңберінде,
сондай-ақ әлеуметтік өмірдің қандай
да болмасын түбірлі бағдарламаларын
шешуде және іске асыруда); өздерінің
жеке және аймақтық мүдделерін қорғайтын
мемлекеттің құрамдас бөліктері; мемлекеттік
биліктің құрамы мен саясатын өзгерту
мақсатында оған ықпал ететін саяси
партиялар және бірінші кезекке
қандай да болмасын өзекті, өмірлік
маңызды мәселені қойып, билікке
бұқаралық қысым жасауды
Саясаттың осындай ерекшеліктерін ескере отырып, М. Вебер былай деп жазады: "...саясат ұғымы кең мағыналы және дербес басшылық әрекеттердің барлық түрлерін қамтиды". Бұл фразадағы "...дербес басшылық әрекеттердің барлық түрлерін қамтиды" деген соңғы сөйлемге аса назар аударар болсақ, М. Вебердің пікірі бойынша саясаттың мәні дербес басшылық, дербес басқару дегенге саяды. Осы "дербестік" саясат субъектісіне тән ерекшелік, себебі субъект өз саясатын өзі жасақтайды және оны жүзеге асыру мақсатында басшылық жасайды.
Саясаттың өзіне
тән басты ерекшелігі — оның субъектілігі
және оның субъектіге тәуелділігі мен
онымен анықталынуы. Субъектілік —
саясаттың шынайы факторы. Ол саяси
процестер мен жағдайларға
Саясаттың маңызды
екінші компоненті адамзаттың саяси
тәжірибесі болып табылады. Өркениеттің
дамуымен саяси сахна едәуір кеңейіп,
саяси тенденциялар көп бейнелі
болып, рөлдер күрделене бастады. Осының
нәтижесінде адамзат аса мол
саяси тәжірибе жинақтады. Осы тәжірибе
өзінің барлық құрылымдық элементтерімен
бірге адамзаттың саяси мәдениетінде,
ұрпақтан-ұрпақка мұраға беріліп
отыратын, бір елден екінші елге
таралатын саяси институттарда,
идеяларда, акцияларда, әрекеттерде
жинақталып қорытылған және көрініс
тапқан. Саяси тәжірибенің
Біз жоғарыда саясаттың
басты, әрекетшіл компоненті оны
жасаушы субъектінің мәнін
Саяси идея — шоғырланған (концентрацияланған) саяси ой. Ол, сонымен қатар практикада базалық саяси элемент ретінде іске асуыменде мәнді. Идея ұғымнан жоғары, өйткені идеяда ұғым нақтылықпен бірлікте көрініс табады деп Гегель жайдан-жай айтпаса керек. Міне, осы саяси нақтылықпен байланыс саяси идеяны саяси тәжірибенің шығармашылық элементі ететіндіктен саяси ойды саясаттың шығармашылық элементі деп есептеуге болады. Саяси идеяның саясат субъектілерінің өте кажетті мүдделерімен байланысы, сондай-ақ осы процесте идеяларды саяси іске асыру және реттеу процесі саяси идеяға күш, өміршеңдік, динамика береді.
Саяси идеяларды
жүйелі түрде жасақтау саяси практиканың
концептуалды негізін анықтауға
мүмкіндік беретін, стратегиялық мақсатын
анықтайтын, стратегияның тактикасын
түйістіретін, бағындыратын саяси теориялар
есебінен жүргізіледі. Саяси идеялар,
теориялар, концепциялар саясат субъектілері
ретіндегі адамдар санасын
Саяси идеялар, теориялар,
концепциялар саясат құрылымы мен саяси
практиканың рационалды аспектілері
болып саналады. Бұл рационалды аспект
ғылыми білімдер жүйесі түрінде танылып
көрінуі мүмкін. Осы білімдер негізінде
бүкіл саясатты, оның барлық құрылымдық
элементтерін, саясат субъектілерінің
саяси мәдениетін көтеруде, олардың
саяси жүріс-тұрысына саналы түрде
ықпал етуде, қызмет атқарып отырған
саяси мәдениетті демократияландыруда,
демократияны кең көлемде
Алайда, саясаттың, саяси
практиканың "ахилл өкшесі" тәрізді
осал тұстары да бар. Ол субъектілік.
Бұл субъектілік ешқандай рационалды
өлшемге сыймайды, ол саясат пен
саяси практикаға субъектілік даралық
пен ситуативтілік беретін
Саясаттың құрылымдық
элементтеріне бүкіл