Линза және оның түрлері

Қысқаша мазмұны 
 
Жарықты сипаттайтын шамаларды өлшеумен айналысатын оптика бөлімі Фотометрия деп аталады.  
 
Фотометрияның бірінші түсінігі энергетикалық жарық ағымы (Ф) өлшем бірлігіндегі аталған бет арқылы өтетін энергия ағымына ұқсас. Ваттпен өлшенеді (Вт). Көптеген приборлардың (көз, фотоаппарат, фотоэлементтер және т.б.) жұмыс принципінің негізінде дәл осы энергетикалық жарық ағымын тіркеу жатыр.  
 
Кез келген жарық толқыны   интервалымен бөлінген толқын ұзындығы болып келеді.  
 
Толқын ұзындықтары бойынша энергия ағымын бөлу бөлу функциясымен сипатталады  
 
. (2.1) 
 
Функция түрін білегеннен кейін толқын ұзындығының соңғы λ₁-дан λ₂-ға дейінгі интервалындағы толқынмен ауысатын (жылжитын) энергия ағымы есептеледі 
 
  
 
Көру сезімін тудыратын қабілетін есепке ала отырып, жарықтың пәрменділігін сипаттау үшін жарық ағымы түсінігі енгізіледі  
 
  
 
Егер жарық күші бағытқа байланыссыз болса онды оны жарық көзін изотропты деп атайды, ол үшін  
 
  
 
Жарық күшін өлшеу бірлігі - кандела (кд) – бұл  Гц жиіліктегі монохроматикалық сәулелені шығаратын жарық көзінен берілген бағыттағы жарық күші, бұл бағыттағы жарықтың энергиялық күші бір стерадианға 1,683 Вт құрайды. Әр өз бетінше осындай жарық күшінің эталонын әзірлейді және кезең сайын эталондарға салыстыру жүргізіп отырады.  
 
Жарық күшінің өлшем бірлігін бергенде жарық ағымының жарықтехникалық өлшем бірлігі – 1 стерадиандағы денелік бұрыш шегіндегі 1 кд жарық күші бар изотропты жарық көзі бөлетін - люменмен (лм) анықталады 
 
1лм=1 кд*1ср 
 
Жарық ағымы түсіп тұрған беттің жарықтану дәрежесі жарықтану Е деп аталатын физикалық бірлікпен сипатталады, бұл мән жарық түсетін беттің бірлігіне түсетін жарық ағымына тең сан  
 
  
 
Жарықтану бірлігі люкс (лк)  . 
 
Созылған жарық көзі әр учаскелерге жарық түсу М (светимость) – физикалық бірлігімен сипатталады.  
 
Жарықтығы барлық бағытта (L=const) бірдей жарық көздерін ламберттік немесе косинустық деп атайды (бұндай жарық көзі бетінің элементі жіберетін ағым cosΘ пропорциональді). Ламберт заңына тек өзіне түсетін бүкіл энергияны сіңіретін абсолютті қара дене ғана бағынады. 

Жалынды эмиссиялық спектроскопия

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған  мәлімет

Жалынды эмиссиялық спектроскопия (жалынды фотометрия). Жалынды эмиссиялық спектроскопия - сәуле шығару көзі ретінде факел жалыны пайдаланылатын эмиссиялық спектрлік талдаудың бір түрі. Жалынды фотометрия әдісінің принципі қарапайым: қандай болмасын жанғыш газбен жұмыс істеп тұрған жанарғы жалынына арнаулы тозаңдатқыш арқылы аэрозоль түріндегі талданатын ерітіндіні енгізеді. Жалында туындаған анықталатын элементтің сәуле шығаруы оптикалық жүйе арқылы өте отырып, санақ қондырғысы бар ФЭК көмегімен тіркелінеді. Жалындағы қозу көзі ретінде пайдаланатын жоғарғы температура оңай қозатын болмашы ғана элемент сызықтары бар жәй спектрді береді. Жалын фотометрия әдісі талдаудың тездігі мен қарапайымдылығынан, аппаратураның аса күрделі болмауына және едәуір дәлдігінен байланысты сілтілік жер металдарын анықтау үшін кең қолдануда. Жалынды фотометрия қондырғысынын принциптік схемасы 1-суретте келтірілген. Жалынды эмиссиялық спектроскопия әдісі үшін аса маңызды параметрлердің бірі - жалын температурасы. Бұдан бірдей элементтің спектрін қоздыру үшін құрылғының жарамдылығы тэуелді бола- ды. Кейбір жалындардың температурасы 2-суретте келтірілген. Талдау үшін екі газды қоспа пайдалы, олар: ауа-ацетилен және азот- ацетилен шала тотығы.

Ауа-ацетиленді қоспа көптеген элементтерді анықтау үшін кеңінен қолдануда  және ол температураға тұрақты оксид түзілмеген жағдайда, әрі жалындағы фотометрия, әрі атомды абсорбциялық спектроскопия әдісінде де пайдалы.^[1]