Ас қорыту мүшелерінің аурулары. Ауыз қуысының аурулары, Гастриттер, асқазан және 12-елі ішек аурулары, өт жолдарының дискенезиясы, холецист

Тақырыбы: Ас қорыту мүшелерінің аурулары. Ауыз қуысының аурулары, Гастриттер, асқазан және 12-елі ішек аурулары, өт жолдарының дискенезиясы, холециститтер, гельминтоздар.

• Балаларда  асқорыту ағзалар ауруларының даму себебі, клиникалық негізгі көріністері. 
• Ауыздың ойылуы, уылуы, гастрит, жедел және созылмалы дуоденит, асқазан,12-елі ішек жарасы аурулары.
• Өт жолдарының дискенезиясы, холецистит, гельминтоздар жайлы түсінік.
• Диагностикалық әдістері,   емдік тамақтанудың маңызы, стол мінездемесі.
• Алдыналуы.

Ауыздың ойылуы /стоматиттер/.

Ауыздың шырышты қабығының  аурулары көбіне организм әлсіреген, ауырғыш, иммунитеті төмен балаларда және бала күтімінің гигиеналық тәртіптер  сақталмаған кезде жиі ездеседі.

Себептері: Әртүрлі микробтар (стафилококктар, стрептококктар) мен вирустар. Бұл микроорганизмдер аызға таза емес ыдыстармен, ойыншықтармен, әртүрлі күтім бұйымдарымен түседі.

Айқындалуы: Ауыздың шырышты қабығының зақымдану дәрежесіне байланысты:

1. Катаральды
2. Герпесті
3. Жаралы деп бөлінеді.

Катаральды  стоматит-ауыздың, қызыл иектің шырышты қабықтары қан кернеп, ісінеді, баланың аузынан сілекей шұбырады, кейде дене қызуы көтеріледі, бала тамақты нашар ішеді. Стоматиттің бұл түрі емшек жасындағы балаларда жиі кездеседі.

Герпесті  стоматит немесе ұшық шығудан ауыздың ойылуы, қоздырғышы-вирустар, бұл ауру 6ай-3жас аралығындағы балаларда жиі кездеседі. Баланың аузынан сілекей шұбырып, шырышты қабығын қан кернеп, ісініп, онда әртүрлі көлемді, айналасында алқызыл жиегі бар ақшыл-сары күлдіріктер /афты/ пайда болады. Мұндай күлдіріктер баланың ұртына, тіліне, қызыл иекте, кейде таңдайына шығады. Афтылардың саны 6-7-ден 20-25-ке дейін болуы мүмкін. Афтылардың бірнешеуі қосылып, кейде үлкен күлдіріктер пайда болады. Баланың денесінің қызуы 37-40⁰С-қа дейін көтеріледі, бала мазасызданып, тәбеті төмендейді, тамақты аз ішкеннен салмағы төмендейді, терісі бозарып, кейде аузының айналасына да күлдіріктер шығуы, қызыл иегінен қан көрінуі мүмкін.

Жаралы /язвенный/ стоматит-жасы үлкен, кариесті тістері бар балаларда кездеседі.-қан кернеген, ісінген шырышты қабықтар, жаралар пайда болады, аузынан сүйкімсіз иіс шығады.

Емі және күтімі:

1. Стоматитпен ауырған баланы сау балалардан оңашалау керек.
2. Балаларға бөлек ыдыс, ойыншықтар бөлу.
3. Баланың тамағы құнарлы, барлық керекті заттар мен витаминдері мол болуы керек. Тамақ жылы, жұмсақ болуы керек. Өте ыстық, ащы, қышқыл тамақтарды беруге болмайды.
4. Тамақ ішкізердің алдында ауыруын басу үшін шырышты қабығына 2-5%-ті анестезен ерітіндісін жағуға болады.
5. Ауызды әлсіз марганцовка, фурациллин, сутегі асқын тотығы ерітінділерімен, 1-2%-ті трипсин, панкреатин ерітінділерімен шайып, 0,25%-ті оксалин, 5%-ті метилурацил, интерферон майларымен майлау керек.
6. Баланың қорғаныш күштерін күшейту үшін оған метилурацил, пентоксил беріледі.
7. Симптоматикалық ем –қызуға қарсы, теріге шыққан күлдіріктерді емдеу т.б.

Ауыздың уылуы /молочница/.

Ашытқы тәріздес саңырауқұлақтармен шақырылады. Ауыздың уылуына байланың күтімінің нашар болуы, гигиеналық ережелердің сақталмауы, кейде антибиотиктерді  ұзақ пайдалану себеп болады.

Айқындалуы-ауыздың шырышты қабығын қан кернеп, онда ақ, ұйған сүт сияқты қатпарлар пайда болады. Қатпарлардың көлемі әртүрлі болады, олар баланың ұртына, еріндеріне, тіліне, таңдайына, кейде тіпті өңешіне де шығады. Мұндайда баланың емуі, жұтуы қиындайды, балалар тамақтан бас тартады.

Емі:

1.2%-ті ас содасының, 1%-ті  метилен көк, 100%-ті қант сиропымен  баланың аузын тазалау керек.

2.Балаға саңырауқұлаұтарға  қарсы антибиотиктер-нистатин, леворин  беру.

Алдын алуы:

1.        Аналар мен медицина қызметкерінің гигиеналық тәртіпті мұқият сақтауы.

2.        Шөлмектер, емізіктер, емшектің ұшын, ойыншықтарды таза сақтау.

3.        Стоматит болған балаларды уақтысында анықтап оңашалау, эпидемияға қарсы шараларды өткізу – ыдыс-аяқ, ойыншықтарды қайнату, бөлменің ішін 1-2%-ті хлораминмен жуу, үйдің ішін 2 рет 20-30 минут ультракүлгін сәулемен сәулелендіру, жиі желдету.

4.        Балаларды шынықтыру.

5.        Антибиотиктерді бақылап беру.  

 

 

 

Гельминтоздар

Гельминттер дегеніміз адам мен жануарлар денесінде паразиттік өмір сүретін құрттар. Осы құрттардың шақырған аурулары гельминтоздар деп  аталады. Гельминттер улы заттар бөлу арқылы әртүрлі аурулы жағдайларға  ұшыратады: ішегінің қызметін бұзады, зат алмасуын бұзады, организмде аллергия тудырады, гельминттер көбейіп кетсе  ішек түйілуі мүмкін /непроходимость/. Балаларда гельминтоздардың арасында аскаридоз және энтеробиоздар жиі  кездеседі.

Аскаридоз-ұзындығы 25-40 см болатын аскаридалармен шақырылады. Аскаридалар ащы ішекте өмір сүреді, жұмыртқалары үлкен дәретпен сыртқа шағады да, баланың аузына кір қол, су, жеміс-жидектор, көкөністер арқылы түсіп ішекке барады. Ішекте жұмыртқадан личинка шығып қанға өтеді, қанмен жүрекке, өкпеге өтіп альвеолаларға түседі, альвеолаладан қақырық арқылы қайта асқазан-ішек жолдарына түседі. Осында өсіп-жетіледі.

Клиникасы: Аурудың айқындалуы-личинкалар қанда болғанда бала әлсіздік сезініп, кейде жөтеліп, үстіне бөртпе шығуы  мүмкін.

Аскаридалар ішекте болған кезде баланың жалпы жағдайы  бұзылып, жүрегі айнып, іші ауырып, тәбеті төмендеп, шаршағыш болады, салмағы  кемиді.

Энтеробиоз-кішкене жұмыр, ұзындығы 4-12 мм болатын ішек құрты-острицалармен шақырылады. Острицалар тоқ ішекте өмір сүреді, ұрғашылары түнде анустың айналасындағы қатпарларға шығып жұмыртқа салады. 5-6 сағаттан кейін бұл жұмыртқалар өсіп-жетіледі, бала құйрығын қасыған кезде тырнақтың астына жиналады да, қолын жумай тамақ ішкенде өзіне-өзі қайта жұқтырады-аутоинвазия.

Клиникасы: Баланың іші  ауырады, құйрығы қышиды, ұйқысы бұзылады,  тәбеті төмендейді.

Гельминтоздардың диагностикасы: Нәжісті гельминттер жұмыртқасына тексереді, тік ішектен және анустың  айналасынан қырынды алынады.

Емі және күтімі:

1.Баланың тырнақтарын  қысқа етіп  алып тастау керек, іш киімін, төсегін жиі ауыстырып, жуып, үтіктеп тұру керек.

2.Ауырған баланың жанұясындағы  барлық мүшелерін тексеріп, емдеу  керек.

3.Гельминттерге қарсы  дәрілер беру-пиперазин адипинатын, декарис, вермокс, гельминтокс  т.б. жасына байланысты тағайындау.

4.Оттегімен емдеу /оттегіні  асқазанға немесе тік ішекке  жіберу/.

Алдын алуы:

1.      Жеке бас гигиенасын мұқият сақтау.

2.      Шыбындармен күресу.

3.      Жуылмаған жеміс-жидектерді, көкөністерді жемеу.

4.      Тұрақты мерзімінде тамақ өнеркәсібі, тамақ дүкендері, балабақша, бала ауруханалары, перзентхана, бала үйлері жұмысшыларын гельминттерге тексеріп тұру.

5.      Балаларды коллектике жіберерде және жылына 2 рет гельминттерге тексеру. Ауру балалар табылғанда дереу емдеу.

Гастриттер

Гастрит-асқазанның шырышты  қабатының қабынуы.

Этиологиясы. Әдетте жедел ағымды гастриттің дамуында экзогендік жайлардың маңызы бар; токсикалық инфекциялар, тамақтану бұзылыстары (режим, рацион жайы, пісіп жетілмеген көкөністер, майлы, тәтті, көпклеткалы тағамдарды мөлшерден тыс қабылдау, өте ыстық не өте салқын, қорытылуы ауыр не жағымсыз тағамдар, кейбір тағамдардың жақпауы (аллергиялық сезімталдық).    

 Клиникалық  көрінісі:ауру  өте жылдам, кейде кенет басталуы мүмкін, алдында бала аз уақыт мазасызданады - енжарлық қалтырау, лоқсу, асқазан толу сезімі, сілекей ағуболады.. Бұған қоса бас ауыру, бас айналу, тәбеттің жоғалуы, іш бүріп,  қайталап құсу  болады. Ұзақтығы-2-5 күн. Инфекциялық гастритте улану белгілері, дене қызуының көтерілуі, сусыздану байқалады. Ұзақтығы-7-10 күн.        

 Диагностикасы:

1)       Этиологиясын анықтау (инфекциялар, тамақтану кемістіктері).

2)        Гастроскопия (шырышты қабаттарының алқызыл түсі, ісінуі, геморагиялар мен эрозиялар).

3)       Клиникалық белгілері.

4)       Инфекциялық аурулармен, хирургиялық аурулармен ажырату диагностикасы.       

 Емі; 

1. Асқазанды тағам қалдықтарынан  тазарту (1 ас содасы, ас тұзының  изотоникалық ертіндісі, минералды  не жылы сумен тазарғанша шайып-тазарту).                                                                                              2.   Ішектегі тазалау (тазалау клизмасы)  

3. Төсек режимі (1-3 күнге) 

4.Ішке жылу басу (қозғалыс  және сөл шығару қызметінің  бұзылысын қалпына келтіру үшін)  

5.Сұйық (суық чай, лимон  қосылған қайнаған су, 5-тік глюкоза,  Рингер сұйығы, қоңыр итмұрын  (шиповник) тұнығы. Қажетті сұйық  мөлшерін жасы мен жоғалған  дене салмағына қарай толтырады;  сұйық вена арқылы жіберіледі (инфузия). 

6. №1 диетаға ауыстырады. Қалыпта тамақтануға көшіру 1-2 аптаға  созылуы тиіс.

7. бактерияларғақарсы ем тағайындалады;

8. ферменттер,

9. С мен В (В1В2В3) тобыныңвитаминдері;  

10. ас тұзыныңизотоникалық, глюкозаның 5 ертіндісі, 

11. керекжағдайда плазма қолданылады.      

 Алдын алу-тамақтану  гигиенасы тәртібін қатаң сақтау (жеке және қоғамдық); қосалқы  созылмалы инфекция ошақтарынан  дер кезінде тазатрып-сауықтыру;  гельминттерден арылту; асқазан-ішек  жұмысын қалыпқа келтіру шаралары; дәрі-дәрмектер қабылдауға ұқыпты  қарау; балалардың соматикалық  ауруларын дер кезінде анықтап  әрі мұқият емдеу. 

 

Асқазан мен 12 елі  ішектің созылмалы аурулары.Гастродуодениттер.       

 Ас қорыту, функционалдық  бірыңғайлығына қарай созымалы  гастрит пен дуоденит көбінесе  аралас гастродуоденит түрінде  байқалады.     

 Созылмалы қабыну қарын  мен 12 елі ішектің шырышты қабатындағы  дистрофиялық өзгерістерімен  білінеді.

Этиологиясы мен  патогенезі өте күрделі, әлі толық зерттелмеген. Соңғы кезге дейін бұл дерт асқорыту жүйесінің қарын-12 елі ішек бөліміндегі инфекциялық емес қабынуы деп қарастырылап келді.     

 Австралия зерттеушілері  (Уоррен Маршал 1983) ашқан жаңалық  ( олар осы ағзалардың шырышты  қабатынан Грам-теріс-Gelicobacter pyloris-микробтар бөліп шығарып, өздеріне тәжірибе жасады) бұл аурулардың этиологиялық және патогенетикалық жайларына көзқарасты мүлдем өзгертуге негіз болды.     

 Созылмалы гастродуоденит  дамуына себепші жағдайлар;

1. Алиментарлық  жағдай.       Сәбилік жастан бастап әр адамға қарын-ішек секрециясына сай тамақ стереотипі қалыптасады; сондықтан тамақты қабылдаудың дұрыс тәртібін (режимі) сақтаудың мәні зор.  Ретсіз, сирек тамақтану асқазан секрециясын бұзып, өзінің шырышты қабаттарына қышқыл пепсин факторының зиянды (агрессивті) әсерін жоғарылатады      Тамақтанудың сандық және сапалық кемістігінің де мәні көп өзгерткені де анық.

2. Тағамдық аллергия. Оның созылмалы гастриттер дамуында елеулі үлесі бар,    

3. Дәрі-дәрмектер. Асқазан шырышты қабатына дәрі-дәрмектер тікелей әсер етеді. Бұлардың ішінде агрессиялық әсері көп салицил қышқылы, дигиталис дәрілері, сульфаниламид, тетрациклин, глюкокортикоид т.б. ерекше атаған жөн. Өзгеріс беткейлік қабынудан, эрозия, жараға дейін болуы ықтимал. Кейде гемморагиялық гастрит дамып, асқазаннан қан кетуі байқалады. Созылмалы гастрит дамуында дәрі-дәрмектерді ұзақ, әрі қайталап қабылдаудың зиянды мәні бөлек.

4.  Инфекциялық әсерлер.  Қазіргі кезде бұл жағдайлар себеп-салдар ретінде көрнекті орын алып отыр (созылмалы гастродуодениттің 50% , ал ойық жара ауруларында бұдан да жоғары 84%). Аурудың асқазан шырышты қабаты биоптатынан 1983 жылы алғаш бөліп шығаралған Грамм-теріс (Gelicobacter pylori) таяқшасының бұл аурулар дамуына өте көп әсер тигізері дәлелденіп отыр.

Клиникалық көрінісіне полиморфизм тән.

1.      Ауырсыну синдромы; іштің жоғарға тұсы, тамақ ішкен соң бірден аз не анық. Бірақ қысқа мерзімді болса, беткейлік гастритке тән.

2.      Диспепсиялық синдром;  "сасық” кекіру, ауыздан жағымсыз иіс байқалады.Лоқсу, құсу, ішек бұзылыстары (көбіне іш қатуы) болуы мүмкін.

Пальпациялық көріністер;ауырсыну сезімі эпигастрий аумағында толық  байқалады.     

 Диагнозы.

1. Анамнездің мәні аса  зор;

2. Асқазанды зондпен тексеру  бұл ағзаның қышқыл, фермент және  сектеторлық қабілетінен мәлімет  береді. 

3.   Гастрофибродуедоноскопия. Бұл тәсіл асқазан мен ұлтабардың кілегей қабатындағы қабыну процесін, атрофиялық, беткейлік, эрозиялық өзгерістерді анықтауға т.б. мүмкіншілік береді.