АҚШ-тың демократиялық партиясы

     Позицияның  әлсiреуi.

    "Жаңа  курстың" демократиялық коалициясы  Кеннеди мен Джонсон президенттері  американдықтардың азаматтық құқықтары  туралы мәселелерге көбiрек зер  салған кезде, 60-шi жылдарда бүлiне  бастады. Сонымен бiрге демократтардың ықпалдарын әлсiретуге  кампаниялардың Вьетнамдағы соғысқа қарсы наразылығы және кәсiподақтардың күшеюі  мүмкiндiк туғызды. 1968 жылы Ақ үй сайлауында республикашы Ричард Никсон жеңдi. 
 

     Джимми  Картер

    1968 жылдан 1992  жылға дейiнгі мерзiмде  демократиялық партия  Ақ үйді  тек  бiр президенттiк мерзiмнiң  ағымында орналасты. 1976 жылы Джимми Картер Уотергейттiк жанжал кезінде  Никсон президентінің заңсыз iс-қимылдарына байланысты "таза өкімет" туралы ұранды сәттi  пайдаланды.

    Демократтар "Ерекше қызығушылық деп аталатын топтардың" ықпалымен  өздерінің  дәстүрлi сайлаушыларының қолдауларын  жоғалтты - ақ жұмысшылар мен орта тап  өкiлдерi.

    1980 жылы бұл бiлместiкпен республикалық  партия басындағы дарынды популист  Рональд Рейганмен  өз актер  қабiлеттiлiгін пайдаланып, сайлаушылардың  санасында демократтардың түрін  биiк салықтардың партиясы, барлық  жерге араласатын  үкiмет және  сыртқы әлсiз  саясат  ретінде  көрсету үшін жақсы пайдаланды.

    1992 жылғы  президенттiк сайлауда  Билл Клинтон жеңгенге дейiн,  демократтарға 12 жыл күтуге тура  келдi.

    Демократиялық партияның тұрақты мүшелiгi болмайды, оған мүшелік сайлауда оның кандидаттарына дауыс беруiмен және партияның  материалдық көмегiмен анықталады. Партия сөзiнің меншiктi мағынасы штаттарда, қалалар мен графтықтарда жұмыс iстейтiн басқарма мен  функционердердің әр түрлi лауазымдардан  тұратын оның аппараты болып табылады. Төрт жылда бiр рет кандидаттарды президент пен вице-президент орындарына   сайлататын  партия  съездiн шақырады, сонымен бiрге партиялық бағдарламаны (платформаны) қабылдайды. Съездер аралығында Демократиялық партия қызметiн Вашингтондағы Ұлттық комитет үйлестiредi; конгресстiң екi палаталарында партиялық фракциялардың,  сонымен бiрге жергiлiктi партиялық бастықтардың үлкен ықпалы бар. Партия жетекшi болып президент (партия егер өкiмет басында тұрса), бұрынғы президент немесе бұл  орынды иеленгісі келетін кандидат (егер ол оппозицияда болса) болып табылады. Партияның негiзгi тiрегi - Нью-Йорк және Диксиленд штаты,  сонымен бiрге кәсiподақ қозғалысы, ұлттық, дiни және басқа да азшылықтар, либералды интеллигенция тобы болып табылады. Партияның нышаны - есек (Donkey )болып табылады. 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

     Пайдаланылған әдебиеттер: 

1. Энгельс Ф., Введение к работе К. Маркса "Гражданская  война во Франции", К. Маркс и  Ф. Энгельс, Соч., 2 изд., т. 22;
2. Ленин В. И., Итоги и значение президентских выборов в Америке, Соч., 4 изд., т. 18; Острогорский М., Демократия и политические партии, пер. с франц., т. 2. Соединенные Штаты Америки, М., 1930;
3. Черняк Е. Б., Государственный строй и политические партии США, М., 1957;
4. Minor H. A., The story of the Democratic Party, N. Y., 1928;
5. Binkley W. E., American political parties; their natural history, N. Y., 1945.