Экономикаға мемлекеттің реттеудің ғылыми негіздері

Автор работы: Пользователь скрыл имя, 24 Февраля 2012 в 05:56, реферат

Описание

Экономиканы мемлекеттік басқаруда оның тиімділігін арттыру жөніндегі мәселелер соңғы он шақты жылдар бойы күн тәртібінен түскен емес деп тұжырым жасауға негіз бар.
Еліміздің алдағы онжылдықтағы экономикалық өрлеуін қамтамасыз етіп, жаңа мүмкіндіктерге жол ашуды Елбасымыз биылғы жылы Қазақстан халқына арналған жолдауында басты мақсат етіп қойды.

Содержание

Кіріспе…………………………………………………………………………..3
1.Экономикаға мемлекеттің реттеудің ғылыми негіздері……………………..4-5
2. Экономиканы мемлекеттік реттеудің объективті қажеттілігі……………….5-7
3.Экономиканы мемлекеттік реттеудің құрамы мен бысынқылығы.Олардың объектілері мен мақсаты бағдарламаларына тәуелді ……………………..7-10 4.Кәсіпкерлік пен бизнеске мемлекеттік қолдау корсетуді ұйымдастырушылық-құқықтық жағынан қпамтамасыз ету
5. Өтпелі экономика үлгілерінің жуйесі ..................................12-13
Қорытынды………………………………………………………………...13-14
Пайдаланылған әдебиеттер тізімі……………………………………............15

Работа состоит из  1 файл

Жоспары.docx

— 47.21 Кб (Скачать документ)

ЭМР сонымен бірге, аумақтық құрылым  мен салалық шеңберде маңызды  рөл атқарады. Мұнда қаржылық ынталандыру  мен мемлекеттік күрделі қаржы  жұмсалымы көмегімен бөлек салалар  мен аймақтарға артықшылықты жағдай қамтамасыз етіледі: бір жағдайда созылмалы  дағдарыста қалған шаруашылық  бірліктері мен салаларына қолдау көрсетіледі; басқа жағдайда – салалардың ішінде, салалар арасында және барлық халық  шаруашылығында оның тиімділігін көтеруде және бәсекелестік қабілетін арттыруда  құрылымдылық ілгерілеушілікке әкелетін, өндірістің түрлері мен жаңа шаруашылық саласының дамуы көтермелейді. Сонымен  бірге, өндірісті шектен тыс шоғырландыруға кедергі жасауға шаралар қабылдануы да мүмкін.  

 Экономика мемлекеттік реттеудің  объектісі-капиталды жинақтау болып  табылады. Әр түрлі уақытта инвесторлар  үшін экономикалық кезең мен  құрылымға ықпал ететін, қосымша  ынталандырулар жасалады.  

 Жұмыспен  қамтамасыз етуді реттеу  – бұл нарықтық экономика көзқарасы  тұрғысынан жұмыс күшіне сұраныс  пен ұсыныс арасындағы қатнастарды  қалыпты қолдау. Бұл қатнастар  еңбекақысы еңбекке жеткілікті  тартуға қызмет ететін экономиканың  білікті және тәртіпті қызметкерлерге  деген талабын қанағаттандыруы  тиіс. Бірақ сұраныс пен ұсыныстың  арасындағы қатынастар ұлттық  бәсекелестік қабілетке кері  әсер ететін еңбекақының шектен  тыс өсуіне апармауы тиіс. Жұмыспен  қамтамасыз етудің қажетсіздігі  және тез төмендеуі жұмыссыздар  армиясын көбейтуге, тұтынушы  сұранысының , салық түсімнң төмендеуіне,  жәрдемақыға салықтың өсуіне  және қауіпті әлеметтік нәтижелерге  әкеледі.  

 Ақша айналымын реттеуде ерекше  назар аударылатын негізгі бағыттар: инфляциямен күрес, баланс төлемінің  жағдайына әсер ету, ұлттық  валюта бағамының көтерлуі мен  төмендеуі, (валюталық «дәлізді»  анықтау), халықаралық экономикалық  интеграцияға қатысу.  

 Реттеудің тағы бір маңызды  объектісі баға болып табылады. Бағаның серпіні мен құрылымы  экономиканың жағдайын көрсетеді.  Сонымен бірге сол баға шаруашылық  құрылымына, күрделі қаржы жұмсалымының  жағдайына, ұлттық валютаның тұрақтылығына  күшті ықпал етеді.  

 ЭМР объектілерінің шешілетін  міндеттерге фирманың деңгейінен, салалардың ұлттық және интернационалдық  деңгейіне дейін байланысты айырмашылықтары  және иерархиялық сипаты болады.  

ЭМР құралдары. Мемлекеттік реттеудің құралдары әкімшілік және экономикалық деп бөлінеді. Әкімшілік құралдары қосымша материалдық ынталандыруды құрумен немесе қаржылық залалдың қауіптілігімен байланысты емес. Ол мемлекет билігінің күшіне, яғни тыйым салу, рұқсат беру, күштеуге негізделеді (мысалы, үкімет Мәскеу шектерінде кәсіпорын салуға тыйым салды. Ол салық пен айыппұлды көбейткен жоқ, тек лицензия беруді тоқтатты). Мемлекет өндірістік кәсіпорындарды сол жерде кәсіптік оқытуға, өндірісте жұмыс істейтін жұмысшылар үшін тұрмыстық жағдай жасауға күштеу шарасы арқылы мәжбүрлейді. Экономикалық қызметтерді жүзеге асыру үдерісінің мемлекет алдында тұрған міндеттерді шешу үшін мемлекет өкімінде бірнеше құралдар болады.  

 Нарықтық экономикалы дамыған  елдерде реттеудің әкімшілік  құралы елеусіз көлемде пайдаланады.  Олардың қызметінің аясы негізінен  қоршған ортаны қорғаумен, әлеуметтік  әлсіз қорғалған тұрғындар үшін  жағдай жасаумен шектеледі.   

 Мемлекеттік реттеудің негізгі  құралдары:     

●қазыналық  саясат, яғни шығындар мен салықтардың  құқықтық    

● аумағындағы саясат;    

● ақша саясаты;    

● табыстарды реттеу саясаты;    

● әлеуметтік саясаты;    

● баға бегіленімін мемлекеттік реттеу;     

● сыртқы экономикалық реттеу;  

Мемлекеттік реттеудің экономикалық құралдары  ақша - кредит қаржылары мен бюджеттік саясатқа бөлінеді.   

Негізгі экономикалық құралдар:    

● есепке алу мөлшерін реттеу (Орталық банкпен жүргізілетін, дисконттық саясат);     

●  елдің қаржылық институттары орталық банкте сақтауға міндетті, ең аз резервтер мөлшерін белгілеу мен өзгерістері;    

● мемлекеттік мекемелердің бағалы қағаздар рыногындағы мемлекеттік    міндеттемелер эмиссиясы олармен сауда жасау және өтеу сияқты операциялары.  
  
  

 

3. Экономиканы мемлекеттік реттеудің құрамы мен бысынқылығы.Олардың объектілері мен мақсаты бағдарламаларына тәуелді   

ЭМР-дің  мақсаттары. ЭМР-дің ең басты мақсаты – экономикалық және әлеуметтік тұрақтылық, шетелде және елдің ішінде қоғамдық құрылымды нығайту. Осы басты мақсаттан иерархиялық тәуелділікте болатын көптеген нақты жағдайлар пайда болады. Бұл нақты мақсат, яғни экономикалық кезеңді тегістеу объектісіне бағытталған. Шаруашылықтың салалық және аймақтық құрылымын жетілдіру секторлық, салалық жіне аймақтық құрылымға бағытталған. Көбіне жеке мақсаттарға дараланып қол жеткізу мүмкін емес.     

Егер  мемлекеттік реттеудің тұжырымдамасы  барынша айқын анықталған болса, онда осы қызметті жүзеге асырудың механизмдері туралы сұрақ туындайды.     

Экономиканы мемлекеттік реттеу методологиясына  оның концепциясы, қағидалары, механизмдері мен әдістері де енеді. Экономиканы  мемлекеттік реттеу әдістерін шартты түрде тікелей және жанама деп  екі топқа бөлуге болады.     

Тікелей реттеу әдістері, көбінесе экономикалық процтердің өзіне және оның шамасына әсер етумен байланысты. Олар әдетте белгілі  бір адресттік сипатта болады, яғни белгілі бір объектіге бағытталған.      

Тікелей реттеу әдістері:

  • Мемлекеттік сатып алу және тапсырыстар жасау;
  • Лимиттер бекіту;
  • Орталықтандырылған күрделі қаржы жұмсау;
  • Өндіріс салалары мен кәсіпорындарға бөлінетін мемлекеттік жәрдемақы бөлу.

 

     Нарықты жанама реттеу әдістері негізінен адрессіз, бірақ барлық шаруашылық субъектілері үшін міндетті болып табылады. Олардың  қызметі экономикалық шарттар нәтижесінде  әсет етумен байланысты.     

Жанама реттеу әдістері:

  • Салықтық саясат;
  • Несиелік саясат;
  • Ақша саясаты;
  • Амортизациялық саясат;
  • Ресурстарды пайдалану шарттары мен ақысын реттеу әдістері.

 

  

ЭМР-дің  экономикалық қызметі.  

Мемлекет  орындайтын қызметтерге ең алдымен  мыналар жатады:  

● экономиканың қызмет ету үшін құқықтық негіздерді құру мен реттеу;  

● монополияға қарсы реттеу;  

● макроэкономикалық тұрақтандыру саясатын жүргізу;  

● ресурстарды орналастыруға ықпал ету;   

● табыстарды бөлу аясындағы қызмет;  

● мүліктік қатнастар субъектісі ретіндегі мемлекет қызметі.   

Заңдық  базаны құру – бұл барлық тауар өндірушілер, тұтынушылар және мемлекеттің өзі іс - әрекетінде жетекшілікке алуға тиісті экономикалық агенттің тәртібінің ережесін, экономикалық араласудың заңдық қағидаларын белгілеу. Бұл ереженің ішінде жеке меншіктің құқығын қорғайтын, кәсіпкерлік қызметтің нысанын, кәсіпорынның қызмет ету жағдайын, олардың өзімен және мемлекет арасындағы өзара қатнастарды анықтайтын заңдар мен нормативті актілерді атап өтуге болады.    

 Макроэкономикалық тұрақтану экономикалық  өсумен,  жұмыспен толық қамтамасыз  етілуімен және бағаның тұрақты  деңгейімен байланысты.    

 Ресурстарды қайта бөлу өнеркәсіптік  және ауыл шаруашылығы өндірісіне  қатысты болуы мүмкін. Әрбір нақты   жағдайда мемлекеттік ықпал етудің  белгілі бір түрлері қолданылады.  Салықтар, демеу қаржылар, тікелей  реттеу және т.б. – құралдар  ретінде қолданылуы мүмкін.    

 Бәсекелестік тетіктерін қамтамасыз  етудегі бөлу - әлеуметтік топқа  жіктелуге және кедейлікке әкеледі.  Қоғам әлеуметтік қорғау бағдарламасында  қолданылған, табыстарды салықты  қайта бөлу арқылы ауқатсыз  азаматтарға қамқорлық жасауды  өз мойнына алады.      

 Мемлекеттік меншік – сату-сатып  алу объектісі болмайтын және  пайда әкелмейтін ұлттық игілікті  көрсетеді. Мемлекеттік меншіктің  қалыптасу көзі мемлекет меншігіне  айналдыру және мемлекеттік кәсіпкерлік  болып табылады.   

Нарықтық  экономикалы дамыған елдерде  реттеудің әкімшілік құралы елеусіз  көлемде пайдаланады. Олардың қызметінің аясы негізінен қоршған ортаны қорғаумен, әлеуметтік әлсіз қорғалған тұрғындар  үшін жағдай жасаумен шектеледі.     

Мемлекеттік реттеудің негізгі құралдары:  
- қазыналық саясат, яғни шығындар мен салықтардың құқықтық    аумағындағы саясат;  
- ақша саясаты;  
- табыстарды реттеу саясаты;  
- әлеуметтік саясаты;  
- баға бегіленімін мемлекеттік реттеу;  
- сыртқы экономикалық реттеу;     

Мемлекеттік реттеу тәжірибесіне сүйене отырып, оның келесідей негізгі қағидаларын  атап өтуге болады:

  • мәселенің тұтастай табыстылығын қамтамасыз ететін басымды, артықшылықты мәселелерді алғашқы кезекте шешу;
  • халық шаруашылығын басқару иерархиясының барлық деңгейлеріндегі шаруашылық жүйесінің тиімді шамаластық, сай келушілігі, мен теңгермешілігі;
  • мемлекеттік реттеу бойынша шешілетін мәселелердің сипаты мен деңгейіне сай келетін құралдарды таңдай білу;
  • реттеу барысында тұтастай алғанда қоғамның әлеуметтік экономикалық жағдайына, оның ішінде макроэкономикалық тұрақтылыққа айтырлықтай әсер ететін мәселелерді кешегнді түрде қарастыру.

 

     Экономиканы мемлекеттік реттеу концепциясы  тұтастай алғанда, қоғамның шаруашылық іс әрекетін үйлестірудің жоспарлы және нарықтық модельдерінің артықшылықтарын  тиімді пайдалана отырып, макроэкономикалық, құрылымдық инвестициялық және сыртқы экономикалық  саясаттарды тиімді жүзеге асыру жөніндегі мемлекет қызметінің негізгі бағыттарын қабылданғанын білдіреді.    

Мемлекеттік реттеу  – мемлекеттің әлеуметтік-экономикалық өмірге қатысу нысандарының бірі, мемлекеттің жалпы мемлекеттік ресурстарды бөлуге және үйлесімділікті қалыптастыруға тікелей немесе жанама түрде ықпал етуі.  
Нарықтық және корпоративтік реттеумен қатар қазіргі шаруашылықты экономикалық реттеу жүйесінің құрамдас нышаны болып табылады.  
Қазіргі кезде әкімшілік және құқықтық реттеу, тікелей және жанама экономикалық реттеу түрлері қолданылып жүр.    

● Әкімшілік реттеуге үлестеу, контингенттеу, лицензиялау, бағаны, табысты, валюта бағамын, есептеу пайызын, т.б. бақылау шаралары жатады. 

● Құқықтық мемлекеттік реттеу азаматтық және шаруашылық заңдар негізінде осы заңдармен белгіленетін нормалар мен ережелер жүйесі арқылы жүзеге асырылады.     

● Тікелей экономиканы реттеуде секторларды, салаларды, аумақтарды, кәсіпорындарды өтеусіз қаржыландырудың алуан түрлері пайдаланылады. Бұған қарыз, демеуқаржы, жәрдемақы, бюджеттен және бюджеттен тыс қорлардан төленетін үстеме ақы, арнаулы қаржы, жеңілдікті несие және салық жеңілдіктері жатады.    

● Жанама экономиканы реттеуде несие-ақша, салық, амортизация, валюта, сыртқы экономика, кедендік-тарифтік саясаты сияқты тетіктер пайдаланылады. Осы тетіктердің көмегімен экономика мүдделер мен ынталандыруға әсер ете отырып, мемлекет тікелей өндіріс пен тұтынудың өзіне емес, шаруашылық жүргізуші субъектілердің өндірушілер мен тұтынушылар ретіндегі іс-әрекетіне ықпал жасайды.  

1930 – 1970 жылдары кейнстік постулаттарға негізделген жаңа мемлекеттік реттеу пайда болды. Мысалы, индикативтік және стратегия жоспарлау, жаңа қаржылық бюджеттік тетік қалыптастыру, экономиканы тұрақтандыру, жұмыспен қамту, кезеңдік ауытқуларды жұмсарту сияқты тәсілдер пайдаланылды.

       4. Кәсіпкерлік пен бизнеске мемлекеттік  қолдау  корсетуді  ұйымдастырушылық-құқықтық  жағынан  қпамтамасыз ету

Бүгінгі таңда қай елде болмасын шағын бизнес бірқатар экономикалық және әлеуметтік проблемаларды шешуде маңызды рөл атқарады. Сондықтан кәсіпкерлік әрқашан мемлекеттік қолдауды талап етеді. Себебі, ірі кәсіпорындардың монополиялық әрекетінен, экономикалық өзгерістер кезінде шағын бизнес қиындыққа душар болуда. Мемлекет бизнестің алдында тұрған кедергілерді жоюға, құқықтық жағынан көмек көрсетуге, өркениетті нарықтық қатынасты орнатуға ықпал етуге тиіс.

Осы мәселелерді кеңінен  талқылау үшін Астанада «Нұр Отан»  партиясы Қазақстандағы бизнес ахуалын  жақсарту және әкімшілік кедергілерді жоюға байланысты арнайы дөңгелек үстел ұйымдастырылып, оған билік партиясы Төрағасының бірінші орынбасары Нұрлан Нығматулин төрағалық жасады. Басқосуда мәлім болғандай партияның ықпалымен билік пен бизнестің байланысын арттыру үшін енді Үкімет пен Ұлттық экономикалық «Атамекен» одағы күш біріктіреді. Қазақстандағы кәсіпкерлерді дамытуда «Нұр Отанның» ықпалы мол. Атап айтқанда, партияның бастамасымен Ата Заңның бизнеске байланысты тармағына шығындарды азайту туралы өзгеріс енгізілді. Ендігі қадам, кәсіпкерлікті қолдаудың жаңа бағытын жүзеге асыру болмақ. Мұндай жүйе – билік пен бизнесті байланыстыруға ықпал етуші жобаларға қатысты болмақ. Ол үшін ең алдымен, лицензиялар мен рұқсат берулерді, жөнсіз тексерулерді азайту қажет. Бүгінгі күнге дейін Заң бойынша 300-ден астам рұқсат беру құжаттары қысқарды. 2015 жылға дейін бизнеске байланысты шығындар тағы 30 пайызға дейін төмендеуі тиіс.

Қазақстанда шағын бизнесті мемлекеттік қолдауды жетілдіру.

Шағын бизнес бірқатар экономикалық және әлуметтік проблемаларды шешуде маңызды рөл атқарады. Кәсіпкерліктің қалыптасуы мен дамуы барысында  мемлекеттік қолдау ауадай қажет. Себебі, ірі кәсіпорындардың монополиялық әрекетінен, экономикалық өзгерістер кезінде шағын бизнес қиын хал-жағдайда болады. Мемлекет бизнестің алдында тұрған кедергілерді жоюға, құқықтық жағынан көмек көрсетуге, өркениетті нарықтық қатынасты орнатуға ықпал етуге тиіс. Республикалық қабылданған «Шағын кәсіпкерлікті мемлекеттік қолдау туралы» заңға сәйкес ел экономикасының маңызды салаларының бірі – ауылшаруашылығында бизнесті дамытуда орындалуы тиіс шараларды атап өткен қажет. Жалпы кәсіпкерліктің экономикалық белсенділігі мен әлеуметтік бағдар ұстауының кепілі оның өздігінен қоғамның орташа топтарына жататындығы емес, оның дәулеті мен тұрмысының нақты шынайы меншікке негізделуі болып табылады. Қазіргі уақытта шағын кәсіпорындар жұмыс істеп тұрған барлық шаруашылық жүргізуші субъектілердің 80 пайызын құрайды. Республикада шағын бизнеспен бір миллионнан аса адам айналысады. Дөңгелек үстелге қатысушылар шағын бизнесті дамыту үшін үш факторды ескеру қажет деген тұжырымға келді. Оның біріншісі – кәсіпкерлердің құқығын қорғайтын жүйе жасау, екіншісі – тексеруші органдардың санын қысқарту, үшіншісі – рұқсат беруші құжаттардың санын азайту.

Информация о работе Экономикаға мемлекеттің реттеудің ғылыми негіздері