Салык жуйесы

         Салық мөлшерлемесі                                                     Салық салу бірлігіне пайызбен

                                                                                                  Тұрлаулы мөлшерде

                Алу әдісі                                                                  Бағалардың жүйесі арқылы

                                                                                 Тікелей табыс арқылы          

   Қазақстан Республикасының қазіргі салық жүйесі салықтарды құру мен алудың нақтылы әдістерін анықтайды, салықтың тиісті элементтері арқылы салық салудың тәртібін белгілейді. Негізгі салық элементтеріне мыналар жатады: салық субъектісі , салық салынушы, объектісі, салық базасы, салық салудың өлшемі, салық мөлшерлемесі, үлес, салықпұл, салық жеңілдіктері, салық төлеудің мерзімі мен тәртібі, салық төлеушілер мен салық органдарының міндеттіліктері мен құқықтары, салықтарды төлеуді бақылау, салық заңнамасын бұзғаны үшін санкциялар және басқалары.

     Салық субъектісі немесе салық төлеуші. Ол – салықты және бюджетке басқа төлемдерді төлеуші тұлға, алайда нарық механизмі арқылы салық ауыртпалығы басқа тұлғаға – салық салынушыға аударылуы мүмкін.

    Салық салынушылар – нақты салық ауыртпалығы түсетін жеке тұлғалар, түпкілікті салық төлеушілер, яғни мемлекет азаматтары.

    Салық объектісі. Мүлік пен іс-әрекеттер салық объектілері және салық салуға байланысты объектілер болып табылады, олардың болуына байланысты салық төлеушінің салықтық міндеттемесі туындайды.

   Салық базасы. Салық базасы – салық салу объектісі мен салық салуға байланысты объектінің құндық, заттық немесе өзге де сипаттамалары, олардың негізінде бюджетке төленуге тиіс салықтар және басқа да міндетті төлемдердің сомасы анықталады. Салықтың негізгі базасы мыналар болып табылады:
  - Табысқа салынатын салық. Бұған корпорациялық табыс салығы мен жеке табыс салығы жатады.

-Тауарға салынатын салықтар. Олар қосылған құнға салынатын салықтарды, кеден баждарын қамтиды;

-Капиталға салынатын салық. Оған жер салығы, мүлікке салынатын салық және басқалары жатады.

   Салық мөлшерлемесі. Салық мөлшерлемесі – салық базасының өлшем бірлігіне салық есептеулурінің шамасын білдіреді. Ол салық базасының өлшем бірлігіне пайызбен немесе абсолюттік сомамен белгіленеді.
  Салық кезеңі. Жекелеген салықтар мен басқа да міндетті төлемдерге қатысты белгіленген уақыт кезеңі салық кезеңі деп түсініледі, ол аяқталған соң салық базасы анықталады және бюджетке төленуге тиісті салықтар мен басқа да міндетті төлемдердің сомасы есептеледі.

Салықпұл – субъектінің бір объектіден төлейтін салық сомасы.
  Салық жеңілдіктері – заңнамаға сәйкес төлеушілерді салықтан толық немесе ішінара босату. Салық жеңілдіктеріне мыналар жатады:

  - Салық салынбайтын минимум – салық салудан толық босатылатын салық объектісінің ең аз бөлігі;

- Табыстың есептелген сомасынан шегерілетін шегерімдер (асыраудағы жандарға, мүгедектерге – халықтан алынатын табыс салығы бойынша;

-             күрделі қаржыларға, әлеуметтік объектілерді ұстауға, табиғат қорғаушараларына жұмсалатын шығындардың сомасынан – пайдаға салынатын салық боойынша және т.т.);

-             Салық салынатын табыстың құрамына кіріктірілмейтін сома (мысалы, босату кезіндегі ұйғарымды жәрдемақы, халықтан алынатын табыс салығы бойынша өтемақы төлемдерінің сомасы);
  - Салық салудың жеке субъектілері мен төлеушілердің санаттары үшін салық мөлшерлемесін төмендету.

  Салық жеңілдіктеріне сонымен қатар төлеу мерзцмцн ұзарту және салық бойынша бересіні есептеп шығару да жатады.

Жеңілдік кезеңі – салықтар бойынша заңмен белгіленген жеңілдіктердің іс-әрекет ететін уақыты.

  Жалпы мемлекеттік салықтар

    Заңды тұлғалардан алынатын табыс салығы салық жүйесінің құрамының бір бөлігі болып табылады. Бұл салық заңды тұлғалардың табысына салынатын тікелей салық.

   Салық төлеушілер салық жылында салық салынатын табысы бар заңды тұлғалар (мемлекеттік кәсіпорындар, шаруашылық серіктестіктері, өндірістік кооперативтер, коммерциялық емес ұйымдар).

  Оның ішінде:

    - Қазақстан Республикасы Ұлттық банкісінен басқа резидент және резидент емес заңды тұлғалар;

   -кәсіпкерлік қызметінен алынған табысы бойынша коммерциялық емес және бюджеттік ұйымдар.

    Салық салу объектісі болып, салық салынатын табыс саналады.

    Салық салынатын табыс жылдық жиынтық, табыс пен белгіленген шегерістер арасындағы айырма ретінде анықталады.

    Жылдық жиынтық табыс – заңды тұлғалардың күнтүзбелік жыл ішінде түрлі көздерден алған табысы. Заңды тұлғаның жылдық жиынтық табысына кәсіпкерлік қызметтен түскен табыстардың барлық түрі жатады, оларға:

1.      өнімді (жұмысты, қызметті) өткізуден түскен табыс жанама салықтарсыз;

2.      үйлерді, ғимараттарды, сондай-ақ амортизациялауға жатпайтын активтерді, олардың құның инфляцияға орай түзетуді ескере отырып сату кезіндегі құнының өсімінен түскен табыс;

3.      сату операцияларынан тыс табыстар, соның ішінде:

- проценттер, берілген кредиттер мен депозиттер үшін төлемдер және процент бойынша басқа да табыстар;

- заңды тұлғаға қатысудан түскен акциялар бойынша алынғанда дивиденттер, сондай-ақ заңды тұлғаны тарату кезінде мүлікті бөлуден түскен табыс,бұған инфляцияны ескере отырып жарғылық қорға қосылған жарналар кірмейді;

- тегін алынған мүлік пен ақша қаражаты;

- роялти;

- өтелетін шегерістер;

- басқа да табыстар;

- есепті жылы анықталған өткен жылдардағы табыс;

            - банк және сақтандыру ұйымдарының резервтік         қорларының мөлшерін азйтудан түскен табыстар;

   Резидент емес заңды тұлғаның табыс мөлшерінің мынадай ерекшелігі бар:

   -Резидент емес заңды тұлғаның барлық қызметінен жалпы түсімдегі Қазақстан Республикасындағы өткізілген өнімнен алынатын жалпы түсімнің үлес салмағы;

    -Резидент емес заңды тұлға шығысының сомасындағы Қазақстан Республикасының аумағындағы қызметке байланысты шығындардың үлес салмағы.

    Жеке тұлғалардан алынатын табыс салығы жалпы мемлекеттік салықтар қатарына жатады.

    Жеке тұлғалардан алынатын табыс салығы азаматтардың табысынан алынатын тікелей салық. Салық жылы салық салынған табысы бар жеке тұлғалар табыс салығын төлеушілер болып табылады.

    Қазақстан Республикасының азаматтары, шет мемлекеттің азаматтары және азаматтығы жоқ адамдар табыс салығын төлеуші жеке тұлғаларға жатқызылады.

   Резидент – Қазақстанда салық жылы басталатын немесе салатын кез келген тізбекті 12 айлық кезеңде 183 күн немесе одан да көп күндер бойына Қазақстанда жүрген не шетел             Қазақстан Республикасының мемлекеттік қызметінде төлеуші жеке тұлға.Жеке тұлға өзінің келген жылының алдындағы жылы Қазақстанның резиденті болса ғана өзінің келген кезіңнің алдындағы кезең үшін резидент ретінде қаралады. Жеке тұлға өзінің Қазақстанда болған жылы аяқталған жылдан кейінгі жылы резидент болса ғана ол Қазақстанда болған кезеңнен кейінгі кезең үшін резидент ретінде қаралады.

    Салық төлеушінің бір жылғы жиынтық табысы мен табысты алуға шыққан шығындардың арасындағы айырма ретінде есептелген табысы табыс салығын салу объектісі болып табылады.

    Салық төлеуші резиденттің жылдық жиынтық табысы резидентінің қандай көздерден алынғанына қарамастан Қазақстан Республикасында және Қазақстан Республикасынан сырт жерде алған табыстарынан құралады.

   Салық төлеуші резиденттің жылдық жиынтық табысына оның Қазақстан Республикасында немесе одан сырт жерде алынғанына қарамастан Қазақстандағы көздерден алынған табыстары кіреді.

     Кәсіпорындардан, мекемелерден, ұйымдардан немесе негізгі жұмыс орнынан басқа жерде кәсіпкерлік қызметпен айналысушы жеке тұлғалардан ақшалай немесе заттай нысанда табыс алушы жеке тұлғалардың табысы айлық есептік көрсеткіштің белгіленген мөлшердегі сомасына азайтылмайды.

   Тұрақты мекемемен байланысты емес бейрезидент жеке тұлғалардың Қазақстандағы көздерден алынған табыстардан жоғарыда көрсетілген шегерістерге құқығы жоқ.

Жеке тұлғаның салық салынатын табысына мынадай ставкалар бойынша салық салынуға тиіс:

    Салық төлеушілер мен салық органдарының құқықтары мен міндеттіліктері – билік пен басқару органдарының салық заңнамасымен реттеледі.

    1. Салық - бұл материалдық төлем, яғни салықты төлеу әрқа-шанда салық төлеушінің мүлігін мемлекет пайдасына алуды көздейді.

    Әдетте, әдебиеттерде салық ақшалық төлем ретінде сипатта-лады. Бұл қазіргі Салықтартық жүйелер үшін сөзсіз дүрыс, онда шынында да салық міндетінің заты ақша болып табылады.

    Алайда, бізге заттай Салықтартар да белгілі. Ал табыс салығы субъектіні өсірілген, өндірілген, табылғандардың, т.б. бөлігін мемлекетпен бөлісуді мәжбүрлеуден басталады. Мысалы, Салықтар төлеуші мемлекетке өсірілген бидай өнімінің оныншы бөлігін беруге міндетті болған. Алайда, табыс салығының ңазіргі кездегі құрылымдарында оның еалык, салу объектісі ақша түріндегі кіріс болып табылады, ал Салықтартың өзі де ақшамен төленеді. Барлық калған салықтар бойынша да соны айтуға бо-лады. Өкілеттік органның мемлекет салығы бойынша берешегін өтегенде борыш қор мүлігіне өндіріп алу жасалуы мүмкін бол­тан жағдайда да Салықтың ақша табиғатын өзгертпейді. Қазақ-стан Республикасының Салықтар заңы да салықты төлеудің заттай түрін есепке алған. Жер қойнауын пайдаланушылардың тапқан өнімдерінің бөлігін мемлекет пайдасына өндіріп алу осы-ған мысал бола алады.

    Алайда, осы құрылымның біліктілігі салыктың негізде ңате болып табылады. Осыған сәйкес шарт арқылы берілетін жер ңойнауын пайдаланушының тапқан өнімнің болігін Салықтар толемі деп тану да ңате болып табылады.

     Бұл орайда, айтып отырғанымыз, «онімді болу туралы шарт» деп аталған келісім (халықаралық тәжірибеде - «продакшин шеринг»). Бұл келісімнің шарты - жер ңойнауын пайдалану күңығын бергені үшін толем нысаны ретінде алынған онімнің жартысын мемлекетке беруге міндетті екендігі. Бұл орайда, келісім озінің заңдың табиғаты бойынша кешенді түрдегі аза-маттық-қүкыңтык келісім-шарттарға жатады. Бұл келісімде мемлекет (күзырлы орган негізінде) жер ңойнауы мен ондағы пайдалы ңазбалардың иесі бола отырып, салық ңатынастарына тән саяси биліктің субъектісі ретінде емес, Қазақстан Респуб-ликасының Азаматтық кодексінің 111-бабында карастырылған азаматтык-құқыңтык субъектінің ролінде болып шығады.

    Жер ңойнауындағы пайдалы ңазбалар мемлекеттің меншігі болып табылатындығын да есепке алу қажет. Жер койнауы, заң тілімен айтқанда «минералдың шикізат» екі болікке болінеді: бір бөлігі жер ңойнауын пайдаланушының озінің меншігіне жа­тады, екіншісі - мемлекетке. Өнімді болу туралы келісім-шарт-тардың мәні осында.

    Негізінде бұл жағдайлардың болуы ақша жүйесінің әлсізді-гімен байланысты, сондықтан мемлекетке ақшаның орнына мүлік алуына тура келеді. Мұндай жағдайлар мемлекеттің ертедегі кезеңдеріне тән болған.