Автор работы: Пользователь скрыл имя, 13 Декабря 2012 в 06:08, доклад
Дамыған мемлекеттерде соңғы 35-40 жылда өнімді өндіруге деген шығындарды анықтаудың калькуляция баптарының шектеулі номенклатурасы әдісі арқылы анықтау кең қоланылуда. Шығындардың құрамындағы ауыспалы шығындарға келесілер кіреді: шикізат және материалдар, еңбек төлемі, қосымша шығындардың ауыспалы бөлігі. Бұл шығындар өндіріс қызметінің көлем функциясы ретінде қарастырылады. Тұрақты шығындар жекелеген өнім түрлерінің өндіріс шығындарымен тығыз байланыспайтыны негізделеді. Осыған орай, кәсіпорынның өндіріс шығындарын тұрақты, ауыспалы, жалпы және шекті деп бөліп қарастыру кең таралған.
Компания басшылары өндірістік бөлімшелерге ең бірінші жоспарда сапаны жақсарту міндеті тұрғанын, ал шығару көлемі екінші жоспарда тұрғанын жеткізеді.
Қазіргі таңда батыс елдерінде осы
бағыттағы өндірісті
Ресей кәсіпкерлерінің шарттарына
келетін болсақ, ең біріншіден нарық факторлары
мен өндіріс шығындарының арақатынасының
қарама-қарсылығына назар аударған жөн.
Бір жағынан, 90-шы жылдарда нарық шарттары
кәсіпорындарға шығындарын көбейтуге
ықпалын тигізді. Бұндай шарттарға бірінші
кезекте баға жатты. Бағаның күнделікті
өсуі өндірістің шығындарды төмендету
күресін жүргізуді шектеді. Шығындар инфляциясы
тек қана нарықтың жетілуі мен құрылымдық
диспорцияларға әсерін тигізіп қоймай,сонымен
бірге бағаны ішкі нарық пен әлемдік баға
нарығымен сәйкестендіруді жүргізуге
әсер етті. Ресейде 90-шы жылдары электрэнергияға,
газға, мұнайға деген ішкі баға өскенін
айтып өтсек жеткілікті.
Ал нарықтық факторлар шығындарды төмендетуге
шақырады. Ең негізгі әрекет етуші күш
бәсекелестік болып табылады. Ол Ресейлік
компаниялардың басты назарын шығындарға
аударуына алып келеді.
Ресей экономикасындағы баға мен өндіріс шығындарының арақатынасы механизмына келетін болсақ, ең біріншіден тұрақсыз сыртқы ортаға қосылатын шектеулердің шығындар құрылымына әсер ететініне басты назарды аударған жөн. Себебі функционалдаудың экономикалық және институционалдық шарттары барлық кәсіпорындар үшін бірдей деңгейде. «Өндіріс шығындары -баға» механизм қолданысы көптеген жағдайларда баға деңгейін анықтау барысында дәстүрлі тәсілдер негізге алынатындығы көрсетеді.
Қорытындылай келсек, бұл бөлімде
шығындардың экономикалық мәні, олардың
жіктеліміне тоқталдық. Шығындарды зерттеген
ғалмыдар пікірлері сөз болды. Шығындарды
басқарудың, талдаудың мақсат, міндеттері
қарастырылды және де шығындарды басқарудың
шетелдік тәжірибесі баяндалды. Ендігі
кезекте біз «Бобровка + » ЖШС-ның қызметі
барысында қалыптасатын жағдайдына және
шығындарын талдауға көшеміз, қаржылық
шаруашылық қызметіне талдау жүргіземіз.
Информация о работе Шығындарды басқарудың шетелдік тәжірибесі