Ахмет Жұбанов

Aлайда, кімді көріп, нені бастан  кешпеген Ахаң?! Таланса да, талықсығанын  көрсетпейтін сырттандай, жалын  жықпай баққан-ды. Маңдайға алған  бағытынан сынық сүйем ауытқып көрген жоқ-ты. Ол ұстанған бағыт – туған ұлтының рухани әлеуетін нығайтып, төл мәдениетінің көсегесінің көгере түсуіне, тарих тепкісін көп көрген халқының заманалық аусарлықтардың аламан-асырымен шайылып кетпей, дәйім алға баса беруіне қалтқысыз қызмет ету еді.

Ол өмірде де, өнерде де сол сертінде тұра білді. Ата жұртына сіңірген айтса тауыстырмас, аса мол қызметін былай қойғанда, ұлттық санамыздың екі бірдей корифейін бергені  үшін аяусыз соққыға ұшыраған ата  шаңырағын шайқалтпаймын деп істеген перзенттік, ағалық, аталық, паналық еңбегінің өзі неге тұрады?! Ұлттық энциклопедияға тек ғылым докторы, профессор, академик ретінде енген Жұбановтардың санының өзі жетеу екен. Кішігірім академия десе де болғандай. Ал оларға ілесіп ғылым мен өнердің осы заманғы шырқау шыңдарын бағындырған жеңімпаз жеткіншектері қаншама?! Бәрінің ар жағында ақыр заманға бергісіз алағай-бұлағайлар тұсында да шалқақ басын имей, адамгершілік абыройдың ақ туын аса таяқтай асқақ ұстаған ардақ арыстың, абзал азаматтың ақ алмастай саф, ақықтай асыл өнегесі тұр. Ол өнегеден бір әулет қана емес, бүкіл өнер қауымы үлгі алды.

Ондай ұлылық тағылымының тәрбиесін  бүкіл ұрпақ сіңіріп, кемелдікке жетелеген кемел өнердің кәусар қайнарынан бүкіл ұлт нәр алды. Елінің басын қанша жерден қырсық шалып, қар емес, қара қан жауса да , қиында пана, қияда тірек бола білген, ерен туған ер деп, міне, осындай жанқияр жандарды айтса керек.

Рух аспанының самалалары ұрпақтарының ұлттық, кісілік саналары неғұрлым биіктей түскен сайын солғұрлым нұрлана түспекші. Ахаңның адамгершілік пен абзалдыққа толы ай дидары да азат елінің тәуелсіз түлектерімен бірге кемелденіп, бірге көркейе бермекші.

Жарқырай түс, жарық жұлдыз!

Авторы: Әбіш КЕКІЛБАЙҰЛЫ.