Автор работы: Пользователь скрыл имя, 26 Октября 2011 в 08:02, курсовая работа
Қай елдің болмасын рухани жан азығы – ауыз әдебиеті халық дамуының ең алғашқы кезеңдерінен бастап пайда болған. Қазақ халқының фольклорлық мұрасын біріктіретін шығармалар көлемі, мазмұны, маңызы және көркемдік ерекшелігі жағынан шоқтығы биік.
”..Елжірейді өзегім,
Ауырады белім де.
Қаза болып көңілім
Халім қиын менің де
Алатауды айналсам,
Алғадайды табам ба?
Сарыарқаны сандалсам,
Саңлағымды табам ба?.
Темір өзек пенде жоқ
Өлмес адам елде жоқ.
“Орынсыз, - деп, - өлімі”
Ондай ойлау менде жоқ...
Осындай жоқтаудағы ырғақтың өзі ежелгі халықтық жоқтаулардың үлгісімен жасалған туындылар.
Қазалы
күнде жоқтау айту – ұлттық дәстүріміздің
жақсы үлгісі. Бүгінге дейін жеткен тарихи
жалғастық. Біздің қазақ ұлтының осы бір
ғажайып салтынан ғасырлар бойы жинақталған
мәдениетіміз бен әдебиетіміздің жоғары
болмысы көрініп тұрған жоқ па! Туған халқымыздың
осындай тәрбиелік тәсілдері мен жолдарын
кейінгі өсер ұрпаққа жеткізе, түсіндіре
білу барлық білімді де білікті азаматтардың
парызы екенін әрқашан естен шығармағанымыз
жөн.
Пайдаланылған
әдебиеттер
1. Қазақтың ас беру дәстүрі: әлеуметтік-саяси қызметі (XVIII–XIX ғғ. деректері бойынша).Смағұлов Ержан Мәлікұлы. Диссертациялық жұмыс.- Алматы. 2007.40-41б.
2. Ж. Қ.Жакупова Жоқтау жанры // ҚазҰУ хабаршысы. 2005. № 4 – 168-169б.
3. Иордан. О происхождении и деяниях гетов (Getica) / Вступ. Статья, пер., коммент. Е.Ч.Скржинской. − СПб.: Алетейя, 2000. − 512 с..
4. Т. Арынов «Жырмен қаланған ескерткіш» (Жоқтау өлеңдерінің шығу тарихы) Қазақстан әйелдері. № 1 – 26 б.
5. Т. Арынов
«Боздағым» Қазақтың жоқтау жырлары. –
Алматы, «Жазушы» 1990. – 5-11б.