Автор работы: Пользователь скрыл имя, 06 Марта 2013 в 14:58, реферат
1. ХІХ-гасырдың соңы -ХХ-гасырдың басындагы орыс философиясына жалпы сипаттама.
2. Л.Н. Толстойдың өмірдің мәні және адамның өзін-өзі адамгершіліке тәрбиелеу ілімі.
3. В.В.Соловьевтың «орыс идеясы».
4. Н.А.Бердяевтің персоналистік философиясы.
бірге қызмет етіп, өмір сүруі керек. Идеалды Құдайы патшалықты адам мен Құдай екеуі біріге отырып қалыптастырады. Осылайша, Бердяевтің діни философиясы Құдай туралы ілім ғана емес, адам туралы антропологиялық ілім. Бірақ бір ескертетін нәрсе, Бердяев өзі де, жалпы адам да Құдайдың құлы емес деп есептейді.
Бердяевтің пайымдауынша, Құдай – адам шығармашылығына дем
беруші. Шығармашылық
– адамның жер бетіндегі
сол үшін жаратты. Құдайдың ісіні адам жалғастыруы қажет, сол үшін
Құдай адамға шығармашылық қабілет, немесе өз бейнесін берді. Шығармашылық сәтсіздікті орыс ойшылы эсхатологизм деп атайды,
бірақ бұл
уақытша құбылыс. Құдай,
Еркіндікті дәріптеген Бердяев экономикалық еркіндіккс қарсы. Пара-докс! Әрине, социализм экономикалық еркіндікті тежеусіз Мүмкін емес, себебі оның басты принципі – Теңдік. Бірақ Бердяев басқа жол іздеуге тырыспайды, экономикалық билікті түгелімен мемлекетке бере салады.
Өмірде де,
философияда да еркін болуға
ұмтылған Бердяев өз көзқа-
ой кешкен философ шет жерде жүргенде өз халқының бұрын байқамаған ерекшеліктерін тереңірек түсінген секілді. Не десек те, тағдыры
да, философиясы
да күрделі де қызықты,
Осы пікірді жалпы орыс философиясы туралы да айтуга болады. Бугінгі талдау 19-ғасырдыц соңы мен 20-ғасырдың басында Ресейде терен мазмұнды, философиялық мәні жан-жақты, жүйеліліктен гөрі эмоция толы, соған қарамастан орыс адамының, Ресейдің гана емес, бүкіл адам
зат дамуын
болжауга багытталган,
Информация о работе Н.А.Бердяевтің персоналистік философиясы