Орта ғасырдағы қазақстан қалалары

Автор работы: Пользователь скрыл имя, 06 Марта 2013 в 18:16, курсовая работа

Описание

Берілген курстық жобада орта ғасырдағы Қазақстан қалалары жайлы сөз етіледі. Ең алдымен орта ғасырдағы Қазақстан қалаларына қысқаша тоқталайық. VI – XII ғасырларда Орта Азия мен Қазақстанда қалалар тез өсті. Олар сауда мен қолөнердің, дін мен мәдениеттің тірегіне айналды. Батыс Түркістан жерінде Суяб, Құлан, Мерке, Тараз, Отырар, Исфиджаб сияқты қалалар бой көтерді. Олардың көтерілуі таптық қоғамның шығуының айқын көрінісі еді.
Орта ғасырда Қазақстан өзінің қалалары арқылы әлемдік қарым – қатынастан тысқары қалмай, Еуропа және Азия елдерімен Жібек жолы арқылы сауда жасасып, байланысын үзген жоқ. Бұл кезде Қазақстанның оңтүстігінде басты және ірі қалалардың бірі – Исфиджаб ( қазіргі сайрам) болды. Оның толық сипаттамасын әл – Макдиси берген.

Работа состоит из  1 файл

мәдениеттану.docx

— 58.15 Кб (Скачать документ)

Баласағұндағы археологиялық  зерттеу кезінде табылған деректер ертегі ортағасырда Батыс Түрік  қағанаты тұрғындарының жалпы мәдениетінің, соның ішінде заттай мәдениеттің  өркендеу дәрежесінің жоғары болғанына  дәлел.

Баласағұннан табылған бұйымдарды ерекшеліктеріне қарай екі кезеңге  бөлуге болады: V-IX ғ.ғ. Батыс Түрік қағанаттары: Түркеш, Қарлұқтар және Оғыздар кезеңіне жасаған түркілердің мәдениеті дәуірі; Х-ХІІІ ғ.ғ. Қарахан әулеттері мен қарақытайлар үстемдік еткен уақыт. V-IX ғ.ғ. Баласағұнды сәулеттендіретін қыштан жасалған бұйымдардың басым көпшілігі ертеден келе жатқан тәжірибе бойынша қолмен жабыстыру арқылы жасалған. Бұйымдарды қолмен қалыпқа салып, кептіргеннен кейін, оларды арнайы соғылған пештерде күйдірген. Бұндай пештер: цитадельдің солтүстік-шығысында шахристаннан екі пеш, батысынан рабадтан бір пеш ашылды. Олардың ішінен құмдар, қазандар, тандырлар, қыш дастархандар, құмыралар, шырақтар және т.б. табылды. Олардың көпшілігі Баласағұн қаласының төменгі қабатынан орын алған.

Цитадель мен  шахристанда  жүргізілген қазба жұмыстарының барысында мыстан, темірден жасалған әр түрлі бұйымдар табылды: мыс, күміс теңгелер, түрлі –түсті ыдыстар, білезіктер, сырғалар және сол сияқты тұрмысқа қажетті бұйымдар. Қарахан әулеттерінің кезінде соғылған 5000-дай мыс теңгелер, оған басатын мөр, темір кетпен, болат, семсер, шот – балта, шойын қазан, пышақ және т.б. шықты.

Баласағұн қаласын археологиялық  зерттеу нәтижесінде қолға тиген  кешенді бұйымдар ертедегі ортағасырдағы  түркі халықтарының заттай және рухани мәдениетінің V-XII ғасырлардғы эволюциялық даму дәрежесін сәулелендіреді. Көне замандардан бері отырықшы мәдениеттің орталығы болған алуан санды қалалар, бекіністер, сарайлар, тұрақты мекендер салынып, олар үздіксіз дамып келген.[3,127-129 бет]

  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Қорытынды

 

Қазақстан жеріндегі көне қалалар: Отырар, Тараз, Жамакат, Құлан, және т.б. орындарында, сонымен бірге, Шу мен Талас өңірлеріндегі Ақыртас, Саудакент, Өрнек, Қостөбе, Барысқан, Баласағұн, Меркі және т.б. Кең археологиялық, өлкетанушылық жұмыстарын жүргізуге  есімі тек біздің елімізде ғана емес, әлемге әйгілі көптеген археологтар, өлкетанушылар  қатысты. Олардың ішінде көрнекті ғалымдар – Ә.Х.Марғұлан, К.Ақышев, К.Байпақов, У.Шәлекенов, Ресейлік С.П.Толстов, А.Н.Бернштам, Өзбекстандық М.Е.Массон, өз елімізден Е.И.Агеева, М.С.Ақынжанов, У. Шәлекенов, М. Елеуов, Н.О.Алдабергенов, Б.А. Байтанаев, Л.Б.Ерзакович, Г.И.Пацевич, П.Н.Кожемяко,  және т.б. болды. Осы кісілердің көп жылғы еңбектерінің арқасында біз Қазақстанның ежелгі қалалары жайлы толымды мәліметтер алып отырмыз. Бұл еңбектерде, сонымен бірге Оңтүстік Қазақстан мен Талас, Шу, Іле өңірлеріндегі ортағасырлық қалалар мен елді мекендердің зерттелуі, баламалануы, даму тарихы және ерекшеліктері қарастырылып, оларға тән ұқсастықтар мен айырмашылықтар көрсетілген. [7,174 бет]

Көп ғасырлық тарихы бар  Отырар қаласында не себептен тіршілік тоқтады, бұған қандай жағдайлар  себеп болды деген сұрақтар көптеген ғалымдарды толғандырды. Бұл жөнінде  түрлі пікірлер айтылуда. Мысалы, Н.С. Лыкошин 1899 жылғы мақаласында жергілікті халық Отырарда тіршіліктің тоқтауын қалмақ шапқыншылығы кезіндегі өртке байланысты деп санайтынын көрсеткен. Е.А. Смағұлов 1990 жылғы мақаласында Отырарда тіршілік тоқтау мәселесіне қатысты орыс зерттеушісі А.Е. Смирновтың «күшті қоңырат руының Отырардың соңғы тұрғындары Түркістанға көшіп баруға мәжбүр болды» деген пікірін алға тартады. [6, 13 бет]

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Пайдаланылған әдебиеттер:

 

  1. Мусин Ч. Қазақстан тарихы. Оқулық, 4-басылым Алматы, 2008
  2. Байпақов К.М. Ежелгі және орта ғасырлардағы Отырар. – Алматы: «Қазығұрт» баспасы, 2007
  3. Шәлекенов У.Х. V-XIII ғасырлардағы Баласағұн қаласы. – Алматы: Жібек жолы, 2007
  4. Байпақов К.М. Орта ғасырлардағы Қазақстан тарихы (V – ХVІІІ ғ.ғ.). орта мектептің 7-8 сыныптарына арналған оқулық. – Алматы, «Рауан», 1995
  5. Жолдасбаев С. Орта ғасырлардығы Қазақстан тарихы. Хрестоматия. – Алматы: Атамұра, 2003.
  6. Мұхтар Қ. Отырар қашан және не себепті күйреді? -  Қазақ әдебиеті, 2005, №19.
  7. Исахметұлы Ж. Ортағасырлық Баласағұн – Ақтөбе қорығының деректері мен зерттелу ахуалы. - Ақиқат. 2008, №12.

 

 

 


Информация о работе Орта ғасырдағы қазақстан қалалары