Автор работы: Пользователь скрыл имя, 18 Марта 2012 в 13:49, автореферат
Екiншi өзгерiстермен толықтырылған монография әлемдік қауымдастықта жаңа саяси-құқықтық шындықтың туындауымен тығыз байланысты, сонымен қатар ұлттық заңнаманың шұғыл дамуымен, халықаралық құқықпен ұлттық құқық аспектілерінің, кеңеюімен байланысты шығарылып отыр. Кiтапта халықаралық және ұлттық құқық арақатынасы нысаны талданған, халықаралық шарттарды конституциялық қамтамасыз ету, халықаралық құқық нормаларының сот-құқықтық реформасына тигізіп отырған ықпалы, халықаралық құқықтық нормалар және қағидаларының ұлттық құқық сәйкестiгiнiң жетiлдiруіне бағытталған ұсыныстар енгiзiлген.
Сонымен, елдің адам құқығы туралы Билльді тануы мемлекет қызметінің ішкі және сыртқы мәселелеріне жауап береді. Халықаралық құқық нормалары, соның ішінде, адам құқықтары мен бостандықтары туралы нормалары толық және уақытылы ұлттық құқықтарға имплементациялануы үшін мемлекеттік аппарат пен қандай да бір халықаралық-құқықтық актінің ратификациялануы үшін күресетін қоғамдық ұйымдардың келісілген жұмысы қажет. Бұл кезде келісімді, Конвенцияны, өзге халықаралық-құқықтық актіні ратификациялау туралы заңды жобаның бастамашылары дайындық жұмысын жүргізуі қажет. Ең алдымен, келесі мәселелерді қарастырғаннан кейін, бұл құжаттың ратификациялануын сенімді түрде дәлелдеуге болады:
- бұл құжаттың біздің еліміздің Конституциясы мен әрекет ету құқығына қарсы шықпаушылығы, егер қарсы шығатын болса, не ратификациялаудан бас тартуды ұсыну, немесе ескертумен ратификациялау;
- бұл құжаттың бұрын қабылданған Қазақстан Республикасының халықаралық міндеттеріне қарсы шықпаушылығы (оның ішінде аймақтық қауымдастықтар шегінде қабылданған міндеттемелерге де);
- бұл құжаттың қабылдануы мемлекеттің әлеуметтік-саяси дамуына әсер ететіндігін анықтау;
- егер халықаралық келісімнен оны қолдану үшін заң шығару қажеттілігі туындайтын болса, заң жобасын ұсыну (ратификацияланатын халықаралық-құқықтық актіге сәйкес келтіру мақсатымен әрекет етуші заңнамаға өзгертулер мен толықтырулар енгізу туралы заң жобалар пакетін құру), сонымен қатар ратификацияланатын құжаттың нормаларын жүзеге асырумен байланысты қаржылық шығындар, елдің экономикалық табыстары мен шығындарын есептеу.
Қазақстан Республикасының Конституциясы халықаралық құқықтың жалпы танымал қағидаларына негізделгенімен, маңызды халықаралық құжаттарды ратификациялау кезінде, мысалы, адам құқықтары туралы пактілерді, оған белгілі бір өзгертулер енгізу қажеттігі пайда болатын жағдайлар туындауы мүмкін. Халықаралық-құқықтық актіні қабылдау міндетті болған кезде, бұл процедурадан ауыртпашылықсыз өту үшін, Конституцияға енгізілетін өзгерістер, мүмкіндігінше, ратификациялауға дейін енгізілуі тиіс. Осы арқылы ұлттық құқыққа имплементацияланған халықаралық құқық нормаларының максималды тиімділігі қамтамасыз етіледі, ал ел өз кезегінде құқықтық болып саналады және адам құқығын жаппай бұзушылыққа жол берген, саяси қуғын-сүргінге айналған тоталитарлық кезеңнен өткен мемлекет имиджін күшейтеді.
2 Бөлімде пайдаланылған әдебиеттер тізімі
1. Амаду К.Ш. Конституционное обеспечение исполнения международных договоров: Автореф. дис. ... канд. юрид. наук. – Киев, 1991. – 19 с.
2. Шимырбаева Г. Один из тех, кто развалил Союз//Казахстанская правда. – 2002, 12 апреля.
3. Тихомиров Ю.А. Соотношение национального и международного права //Курс сравнительного правоведения. – М.: Изд-во НОРМА, 1997. – 432 с.
4. Казахстанская правда. – 1996, 30 августа.
5. Гойман В.И. Действие права (Методологический анализ). – М.: Академия МВД РФ, 1992. – 182 с.
6. Сапаргалиев Г.С. Конституционное право Республики Казахстан. – Алматы: Жетi Жаргы, 1998. – 334 с.
7. Баймаханов М.Т., Аюпова З.К., Ибраева А.С. Становление правового государства и конституционный процесс в Республике Казахстан: Монография. – Алматы: КазГЮА, 2001. – 287 с.
8. Малиновский В.А. Потенциал действующей Конституции еще не реализован//Мысль. – 2005. – №8. – С. 16.
9. Решетников Ф.М. Правовые системы стран мира. – М.: Юр. лит., 1993. – 166 с.
10. Поленина С.В. Взаимодействие международного и национального права в условиях прямого действия Конституции Российской Федерации // http: // www.koroboff.spb.ru/EUROPE/
11. Даниленко Г.М. Применение международного права во внутренней правовой системе России: практика Конституционного Суда // Государство и право. – 1995. – № 11. – С. 119.
12. Аметистов Э.М. Международный договор и советский закон//Тр. ВНИИСЗ. – М., 1979. – Вып. 14. – С. 155.
13. Касенова М.Б. Исполнение международно-правовых договорных норм в СССР: Автореф. дис. ... канд. юрид. наук. – М., 1987. – 24 с.
14. Нефедов Б.И. О юридической природе актов ратификации международных договоров// Международное и внутригосударственное право: Проблемы сравнительного правоведения. – Свердловск, 1984. – 131 с.
15. Васильев А.М. О системах советского и международного права//Сов. гос. и право. – 1985. – №1. – С. 65.
16. Сапаргалиев Г.С., Мухамеджанов Б., Жанузакова Л., Сакиева Р. Правовые проблемы унитаризма в Республике Казахстан. – Алматы: Жеты Жаргы, 2000. – 312 с.
17. Котов А.К. Конституционализм в Казахстане: опыт становления и эффективность механизма власти. – Алматы: КазГЮА, 2000. – 288 с.
18. Широкалова Г.С. Российская правовая система и международное право: современные проблемы взаимодействия (Всероссийская научно-практическая конференция в Н. Новгороде) //Государство и право. – 1996. – №3. – С. 21-22.
19. Гумилев Л.Н. Ритмы Евразии: эпохи и цивилизации. – М.: Экспресс, 1993. – 576 с.
20. Черняков А.А. Социально ориентированное законодательство – цель правового государства//Научные труды «Әділет». – 2001. – №1 (9). – С. 47-60.
21. Баймаханов М.Т. Влияние Конституции на соотношение международного и национального права// Право Европейского Союза: материалы 5 Международного Летнего Юридического Университета – 2001: Статьи и рефераты. – Алматы: АЮ – ВШП «Әділет», Фонд «Сорос-Казахстан», 2002. – 102 с.
22. Котов А.К. Конституционное верховенство и международные договоры//Правовая реформа в Казахстане, 2003, №1.
23. Зыбайло А.И. Имплементация норм международного права в Республике Беларусь: Автореф. дис. канд. юрид. наук. – Минск, 2000. – 23 с.
24. Зимненко Б.Л. Соотношение общепризнанных принципов и норм международного права и российского права//Международное право. – 2/2000/8. – С. 53-60.
25. Горев А.В., Зимянин В.М. Неру. (Жизнь замечательных людей). – М.: Мол. Гвардия, 1980. – 416 с.
26. Баранов В.М. Международно-правовые знания в научном и учебном процессе//Государство и право. – 1996. – №4. – С. 39.
27. Международное право в схемах и таблицах: Учебное пособие/Составители: В.П. Панов, М.В. Филимонов, С.В. Шульга. – М., 1997. – 95 с.
28. Буткевич В.Г. Соотношение внутригосударственного и международного права. – Киев: Вища школа, 1981. – 312 с.
29. Усенко Е.Т. Соотношение категорий международного и национального (внутригосударственного) права//Сов. гос. и право. – 1983. – №10.– С. 46.
30. Васильев А.М. О системах советского и международного права//Сов. гос. и право. – 1985. – №1. – С. 65.
31. Игнатенко Г.В. Международное и советское право: проблемы взаимодействия правовых систем// Сов. гос. и право. – 1985. – №1. – С. 73.
32. Мами К.А. Реформы удачны, когда они правильны//Казахстанская правда. – 2001, 15 марта.
33. Кадыров Б. К вопросу об иерархии нормативных правовых актов: противоречит ли пункт 2 статьи 20 нового Закона о международных договорах Конституции РК?//Юрист. – 2005. –№7. – С. 61-64.
34. Панина А.Б. Трудовое право: Схемы, комментарии: Учебное пособие. – М.: Новый Юрист, 1998. – 128 с.
35. Постановление Пленума Верховного Суда Российской Федерации от 10 октября 2003 г. №5 «О применении судами общей юрисдикции общепризнанных принципов и норм международного права и международных договоров Российской Федерации»//www.Advocate.c2s.
36. Ударцев С.Ф. Суд и правотворчество//Материалы международной научно-практической конференции «Законотворческий процесс в Республике Казахстан: состояние и проблемы». – 1997, с. 181-193.
37. Абдрасулов Е.Б. Судебная власть и ее роль в праворазъяснительной деятельности//Зангер – 2004. – №2. – С. 22-24.
38. Мами К.А., Баишев Ж.Н. О юридической природе нормативных постановлений Верховного суда Республики Казахстан//Юрист. – 2004. – № 5 (35). – С. 11-16.
39. Гинзбургс Дж. Американская юриспруденция о взаимодействии международного и внутреннего права//Государство и право. – 1994. – №11. – С. 86.
40. Берестенев Ю. Российская правовая система и европейские стандарты//Российская юстиция. – 2001. – №1. – С. 14-15.
41. Кисткина Ю. Буш сказал: «Фас». Янки мерещится оранжевое солнце//ЦА Монитор. – 2005, 27 мая.
42. Постановление Конституционного совета Республики Казахстан от 23 августа 2005 г. «О проверке законов Республики Казахстан «О деятельности международных и иностранных некоммерческих организаций в Республике Казахстан» и «О внесении изменений и дополнений в некоторые законодательные акты Республики Казахстан по вопросам некоммерческих организаций» на соответствие Конституции Республики Казахстан //Казахстанская правда. – 2005, 1 сентября.
43. Эйнштейн А. Собрание научных трудов в 4-х т. – М.: Наука, 1967. – Т. 4. – 598 с.
44. Лукашук И.И. Глобализация и международное право//Международное право. Специальный выпуск, июнь 2000. – С. 15 - 33.
45. Нешатаева Т.Н. Международные организации и право. Новые тенденции в международно-правовом регулировании. – М.: Дело. – 1998. – 272 с.
46. Карташкин В.А. Права человека в международном и внутригосударственном праве. – М.: Институт гос. и права РАН, 1995. – 134 с.
47. Кофи А. Аннан. Новая судьба – новая решимость: Годовой доклад о работе Организации за 2000 год. – Нью-Йорк: ООН, 2001. – 138 с.
48. Сборник международных договоров и законодательных актов Республики Казахстан в области прав человека: в двух томах/Сост. Е.А. Жовтис. – Алматы: Жетi Жаргы, 1996.– Т.1.– 436 с.
49. Кекильбаев А. В интересах мира в общем доме//Казахстанская правда. – 1992, 9 июня.
50. Матхаликова Г. Шагаем в ногу//Экспресс К. – 2003, 18 ноября.
51. Мухамеджанов Э. Совершенствуя институт выборов // Казахстанская правда. – 2003, 1 августа.
52. Азимов Р. Казахстан выбирает собственный путь к демократии//Казахстанская правда. – 2003, 6 ноября.
53. Сообщение об итогах выборов депутатов Мажилиса Парламента республики Казахстан, состоявшихся 19 сентября 2004 года//Казахстанская правда. – 2004, 28 сентября.
54. Тулегенова А. Жизненная необходимость//Экспресс К. – 2003, 19 декабря.
55. Иконников А. Одиннадцать лет спустя//Континент//2005. – №13 (140), 29 июня - 12 июля 2005 г.
56. Об отмене смертной казни в Республике Узбекистан//Национальное информационное агентство Узбекистана (УзА)/(http://www.uza.uz).
57. Оспанов М.Т. Приветственное слово к участникам конференции//Законотворческий процесс в Республике Казахстан: Состояние и проблемы: Материалы международной научно-практической конференции 27-28 марта 1997 г. – Алматы, 1997. – 624 с.
58. Ким Ю. Роль Конституции Республики Казахстан как Основного Закона в обеспечении законности и правопорядка//Правовая реформа в Казахстане. – 2000. – №1(5). – С. 3-7.
59. Мамонов В.В. Юридические механизмы (средства) обеспечения реализации закона в современных условиях// Вестник КазГУ, юридическая серия, 1998.– №7 – С. 157-167.
ҚАзақстанда сот билігінің қалыптасуындағы халықаралық құқық пен ұлттық құқықтың арақатынасы
3.1 Қазақтың әдет-ғұрып құқығының генезисі мен типологиясы және халықаралық құқық
Қазіргі заманғы құқықты, соның ішінде халықаралық құқықты құрудағы ұлттық аспектілер мен ұлттық мемлекеттік мәселелер өздерін әлемдік аренада енді бекіткен жаңа тәуелсіз мемлекеттердің қызығушылығын тудырады. Өркениет– географиялық ұғым емес, ол қалғандарды «өркениеттенбеген», яғни «екінші сорттыларға» жатқызатын қандай да бір «таңдалған» халықтарға тиесілі емес. Халықтар «иерархиясын», ұлттық құқықтық мәдениеттерді тану ұлтшылдық, шовинизм, фашизм үшін негіз болып табылады. Сонымен қатар, ұлттық ерекшеліктерді, тіпті «Жаңа тарихи ортақтық - Кеңес халқын» құруға талаптанған Кеңес Одағы кезіндегідей жақсы оймен де ескермеуге болмайды.
Құқықты құрудың ұлттық аспектілерінің ерекшеліктері көптеген қазіргі заманғы құқықтық жүйелер генезисінде, интеграцияланған процестер ерекшелігінде, планеталық құқықтың құрылуының ерекшеліктеріндегі көптеген жайттарды түсіндіріп бере алады, Л.Н.Гумилев ескергендей, жеке этностар бір-бірінен оқшауланбаған, «антропосфера мозаика түрінде болады, ал оны этносфера деп атаған дұрыс» /1,544 б./. Философ және тарихшы Л.П.Карсавин адам тарихын «көпбірлік» терминімен сипаттайды. Ал Н.А.Бердяевтың ұқсас термині бар – «моноплюрализм». 1990 жылдардың ортасында Г.Н.Манов мемлекеттік өркениеттік сипаттарына, құқықтың ұлттық ерекшеліктеріне назар аудара отырып, бұқаралық билік аппаратымен бірге мемлекеттің ел ретінде де көрінетіндігі туралы жазған. Дамыған жағдайдағы ел – бұл әрқашан белгілі бір өркениет /2/. Халықаралық Сот мүшесі және оның бұрынғы төрағасы Т.О.Элайас «өркениет» және «құқықтық жүйе» ұғымдары қазіргі замандағы құқықтық идеялардың әртүрлілігі тәрізді саяси ойлау мен қоғамдық әрекеттердің әр түрлі бейнелерінің өкілдігін білдіреді деп түсіндіреді. Оның ойынша, бұл терминдерді «мәдениеттер» сөзімен алмастыруға болады /3,24 б./.